Απολύομαι στραβάδια – δεν κοιμάμαι πια τα βράδια
Απολύομαι ψαρούκλες – τα μαλλιά μου κάνω μπούκλες
Είδα στ’ όνειρό μου ελάφια – απολύομαι πιλάφια
Δεν μου μπαίνουν πια τα ρούχα – απολύομαι κληρούχα
ΤΩΝ...ΠΕΡΙΠΑΤΗΤΩΝ...
Περπατώ εις το δάσος κι ακούω μύγες
Δυο βδομάδες λες να είναι λίγες;
Περπατώ εις το δάσος κι ακούω χιπχόπ
Λες να απολύομαι μαζί με τους ΕΠΟΠ
Περπατώ εις το δάσος κι ακούω φωνές
Ν και σήμερα, είναι πολλές;
Περπατώ εις το δάσος κι ακούω γρούτσου-γρούτσου
Λες να απολύομαι του Αγίου ....;
Περπατώ εις το δάσος κι ακούω Πέγκυ Ζήνα
Μήπως απολύομαι μέσα σ’ ένα μήνα;
Περπατώ εις το δάσος κι ακούω ελάφια
Απολύομαι πιλάφια!
-
Καλύτερα να πουλάγα γκαζόζες - λεμονάδες,
παρά που πήγα κι έμπλεξα με τους καραβανάδες.
-
Η νύχτα είναι σκοτεινή
και η σκοπιά πιο κρύα
κι αντί για το κορμάκι σου
χαϊδεύω το G3
Όλα τα πράσινα μπερέ
κι όλα τα Μ-16
θα στείλω στο μπαλκόνι σου
για να κοιμάσαι εντάξει.
-
Περπατω στο δασος και ακουω hip hop...
Εγω απολυομαι δεν ειμαι ΕΠ. ΟΠ
Περπατω στο δασος
και βλεπω ενα πλυντηριο.
Λες να χει μεσα τ' απολυτηριο;
Περπατω στο δασος και ακουω πεγκυ ζινα...
Λες να απολυομαι τον αλλο μηνα;
-
10 ημέρες φυλακή
και 5 πειθαρχείο
γιατι στον τοιχο έγραψα
μπ... κέντρο αντιο
πολίτης τ'αστρα έβλεπα
στον ουρανο χιλιάδες
τώρα τα βλέπω στον στρατό
ραμμενα στους γιακάδες
-
Όποιος πάει στο στρατό και δεν αγανακτήσει
Ή θείο θα 'χει λοχαγό ή τρέλα θα πουλήσει.
Αν έρθεις μες στο θάλαμο, θα δεις πολλά κρεβάτια.
Στο τελευταίο θα με δεις με την καρδιά κομμάτια.
Πότε θαλαμοφύλακας πότε σκοπιά στην πύλη
και πότε στην αναφορά με πικραμένα χείλη.
Μας φώναξε ο λοχαγός να πάμε αγγαρεία
κι εγώ ο μάγκας κρύφτηκα πίσω απ' τα μαγειρεία.
Σκοπιά καθώς εφύλαγα, ο ύπνοςμου με πιάνει
κι ο λοχαγός ερχότανε περίπολο να κάνει.
Το όπλο έχω αδελφό, το κράνος για πατέρα,
την ξιφολόγχη αδελφή και τη σκοπιά μητέρα.
Τα μακαρόνια στο στρατό όλαθα τα ενώσω
να κάνω σιδηρόδρομο να 'ρθω να σ' ανταμώσω
Σαράντα μέρες φυλακή έφαγαμα χαλάλι,
γιατί είπα παρασύνθημα το όνομά σου πάλι.
Ζητώ ακρόαση Θεού και αλλαγή πλανήτη,
στην Κρήτη θα μετατεθώ κοντά στον Ψηλορείτη.
Όταν απολυθώ να ξέρετε, θα στείλω μάνι-μάνι
express το τηλεγράφημα να 'ρθετε στο λιμάνι.
Βρε άτιμη, τι μου 'κανες εμένα το φαντάρο!
Εγώ να είμαι στη σκοπιά κι εσύ με τον κουμπάρο.
Ήμουνα είκοσι χρονών μες' τον ανθό της νιότης
και τότε μου'στειλαν χαρτί να πάω στρατιώτης.
Μου φόρεσαν τα άρβυλα μου ΄δωσαν και παγούρι
και μ' έβαλαν κι έτρεχα σα να 'μουνα γαϊδούρι.
Θα 'ρθει μια μέρα έμορφη που το χακί θ' αφήσω
και τη δική μου τη ζωή απ' την αρχή θ' αρχίσω.
Όταν ξυπνάμε το πρωί για τη σκοπιά κινάμε και
μόλις επιστρέψουμε στις αγγαρείες πάμε.
Έβγαλα τα πολιτικά και το χακί φοράω
σ' ένα καθρέπτη κοίταξα κι άρχισα να γελάω.
Τα φανταράκια στο στρατό να μην τα λησμονάτε
με χρήματα κι επιταγές να τα παρηγοράτε
Ό, τι αξίζει όλη η γη, ο ήλιος, το φεγγάρι,
τόσο πολύ αξίζουνε της Κρήτης οι φαντάροι.
Το βράδυ στο φυλάκιο κανένας δεν μιλάει,
γιατί καθένας σκέφτεται τα μάτια που αγαπάει.
Βαρέθηκα μανούλα μου του λόχου τη σφυρίχτρα
και το θαλαμοφύλακα να με ξυπνάει τη νύχτα.
Πριν να φορέσω το χακί, έλεγα δεν πειράζει.
Μα τώρα που το φόρεσα με τρώει το μαράζι.Ένα αστέρι στη σκοπιά μοιάζει πολύ μ' εσένα
και του μιλώ και με κοιτά με μάτια δακρυσμένα.
Όταν μου ήρθε το χαρτί και πέρασα την πύλη,
ίδια πως μου χιμήξανε ένα κοπάδι σκύλοι.
Βάσανα έχει το χακί μα έχει και μια χάρη,
όποιος χακί δεν έβαλε δεν είναι παλικάρι.
Περιστεράκι μου καλό τρέχε γοργά σαν σφαίρα
πήγαινε στο φανταράκι μου και πες μια καλημέρα.
Φαντάρο κι αν σε πήρανε εγώ δεν μετανιώνω,
γιατί έχω γιο που ειν' άξιος γι' αυτό και καμαρώνω.
Φαντάρο σε καλέσανε να κάνεις ένα έτος
και σκοτεινό θα το περνώ το καλοκαίρι φέτος.
Ένας φαντάρος έρχεται μες το χακί ντυμένος,
τ' αγόρι σου είμαι μάνα μου, ο ταλαιπωρημένος.
Ποτέ δεν το περίμενα να πλένω καραβάνα,
να στρώνω το κρεβάτι μου, σαν να μην έχω μάνα.
-
Το όνομα σου έγραψα επάνω στο G3 κ ο Λοχαγός μου αύξησε 3 μήνες τη θητεία.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου