Και όταν πια εχουν περάσει τα χρόνια, και τους βολεύει να κτυπήσουν την σημερινή Τουρκία, αφήνουν μικρή, μα πάντα ελεγχόμενη ποσότητα πληροφορίας να διαρρεύσει, φροντίζοντας όμως να …αποκρύψουν βασικές παραμέτρους.
Έτσι μαθαίνουμε ότι η δολοφονία Τουρκοκυπρίων, που απετέλεσε αφορμή για την εισβολή, ήταν προβοκάτσια και η περίφημη φωτογραφία ήταν σκηνοθετημένη.
Την φωτογραφία φυσικὰ αναμετέδωσαν τότε σε όλη την γη τα ΜΜΕ των τοκογλύφων, ώστε η εισβολή να θεωρηθεί δικαιολογημένη. Υπάρχει λόγος που το μαθαίνουμε τώρα κι υπάρχει λόγος που και πάλι αφήνουν …«εκτός κάδρου» τους σκηνοθέτες της μεγάλης παραστάσεως. Χρησιμοποιώντας τους εχθρούς των εχθρών τους ως μαριονέτες, με σκηνοθετημένες προβοκάτσιες, και την κατάλληλη επικοινωνιακή καταιγίδα, ξεκινούν επεισόδια (βλέπε Ίμια ), πόλεμοι κλπ. Κι όλα αυτά τα …«τυχαία» γεγονότα φυσικά προωθούν την ατζέντα της Νέας Τάξεως και αυξάνουν μεθοδικά την δύναμη και την επιρροή της.
Σενέρ Λεβέντ: Σκηνοθετημένη η φωτογραφία της μπανιέρας με τα παιδιά
Η μπανιέρα χωρίς αίματα στο εσωτερικό της, προφανώς πριν προλάβουν να βάλουν μέσα τα νεκρά παιδιά και τις μητέρες.
Με μια φωτογραφία όπου εμφανίζεται η μπανιέρα άδεια και χωρίς αίμα, η «Αφρίκα» στο σημερινό πρωτοσέλιδό της αναφέρεται στην γνωστή φωτογραφία των Τ/κ παιδιών που βρέθηκαν σκοτωμένα στην μπανιέρα το 1963.
Ο Σενέρ Λεβέντ στο άρθρο του με τίτλο «Το έγκλημα της μπανιέρας» γράφει ότι η φωτογραφία με την άδεια και χωρίς αίματα μπανιέρα ελήφθη αμέσως μετά το συμβάν τον Δεκέμβριο του 1963. Στην μπανιέρα, σημειώνει, δεν υπήρχε αίμα και οι σοροί ήταν εκτός. Ωστόσο, προσθέτει, μέχρι σήμερα λεγόταν ότι το έγκλημα έγινε μέσα στην μπανιέρα. Υπάρχει μια διαφορετική εκδοχή από την επίσημη που χρησιμοποιείτο ως «εικόνα της πολιτικής προπαγάνδας», αναφέρει και διερωτάται γιατί συνέβη αυτό. Επίσης, συνεχίζει, ο πατέρας των παιδιών Μπινμπασί Ιλχάν είχε πει ότι με τα χέρια του έπλυνε τα παιδιά του και δεν είχαν πυροβοληθεί στο κεφάλι και διερωτάται γιατί λεγόταν το αντίθετο. Ο Λεβέντ σημειώνει ότι η φωτογραφία των τριών παιδιών με τις πυτζάμες γεμάτες αίματα και των μητέρων τους, από τα Χριστούγεννα του 1963, είχε κάνει το γύρο του κόσμου (από τους Τ/κ) ως δείγμα βαρβαρότητας των Ε/κ και το σπίτι εκείνο είχε μετατραπεί σε «μουσείο βαρβαρότητας» από το οποίο πέρασαν όλοι οι μαθητές, όπως παρατηρεί. Υπενθυμίζει ότι η εφημερίδα πριν από μερικά χρόνια είχε αναφερθεί ξανά στο θέμα και άρχισε να «σκαλίζει» αυτή την ιστορία για να διαφωτιστεί η κοινωνία και υπήρξαν κάποιοι που δεν τους άρεσε αυτό.
Ανεκάλυψαν, γράφει, ότι υπήρχαν και άλλες εκδοχές εκείνης της φωτογραφίας και η δολοφονία δεν έγινε όπως δημοσιεύθηκε. Και για να γίνει πιο αποτελεσματική η προπαγάνδα δόθηκε μια διαφορετική «μορφή» στην εικόνα, όπως γράφει, λέγοντας πως αυτό το έκανε ο τουρκικής καταγωγής δημοσιογράφος Ομέρ Σαμί Τζοσιάρ, ανταποκριτής τότε της εφημερίδας Μιλλιέτ, ο οποίος εργαζόταν σαν αξιωματούχος πληροφοριοδότης της Τουρκικής Δημοκρατίας. Γιατί έγινε αυτή η σκηνοθεσία δεν μας εξήγησε κανείς, προσθέτει ο Σενέρ Λεβέντ στο άρθρο του.
Η μπανιέρα χωρίς αίματα στο εσωτερικό της, προφανώς πριν προλάβουν να βάλουν μέσα τα νεκρά παιδιά και τις μητέρες.
Τονίζει ότι η φωτογραφία με την άδεια μπανιέρα και τις σορούς έξω από αυτήν δημοσιεύεται σήμερα για πρώτη φορά από την «Αφρίκα», ευελπιστώντας ότι θα ρίξει φως σε εκείνο το γεγονός και διατυπώνει έξι ερωτήσεις, μεταξύ των οποίων παρατηρεί ότι οι σοροί των παιδιών ήταν επάνω από αυτές των μητέρων τους, ενώ κανονικά οι μάνες – όπως λέει – θα έπρεπε να είχαν αγκαλιασμένα τα παιδιά τους για να τα προστατέψουν.
Ο Σενέρ Λεβέντ κύριος αρθρογράφος της Αφρίκα και συνεργάτης του Πολίτη.Επισημαίνει δε ότι υπάρχει πάνω από μια εκδοχή αυτής της φωτογραφίας και διερωτάται τελικά γιατί λέγονταν όλα αυτά τα ψέμματα, γιατί υπήρξε ανάγκη να τα πουν και ποιος τα σκηνοθέτησε.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου