Οι γονείς μου χώρισαν. Πώς να συνεχίσω τη ζωή μου;

Εξαπάτησε ένας από τους γονείς σου τον άλλο;

Απουσίαζε ο πατέρας ή η μητέρα σου από το σπίτι ή ερχόταν μεθυσμένος(η); 

Τσακώνονταν οι γονείς σου διαρκώς μεταξύ τους,… και τώρα χώρισαν;

Αν βίωσες κάτι τέτοιο, σίγουρα, αναρωτιέσαι: «Κι εγώ, τι θα κάνω τώρα;»

Σε ρώτησαν μήπως να μάθουν, τι σκέφτεσαι;  Ή απλά σου ανακοίνωσαν την απόφασή τους, λέγοντάς σου: «Εσύ πρέπει να φανείς γενναίος(α)!» ή «Σκέψου λογικά!» ή «Τώρα μεγάλωσες, πια!»; 

Ο χωρισμός των γονέων πονάει πάρα πολύ! Ίσως, τώρα, να μη μπορείς να το αντιληφθείς, άμεσα, γιατί μέσα σου επικρατούν μεγάλη αναταραχή και πληθώρα συναισθημάτων, τα οποία δεν ξέρεις πώς να διαχειριστείς. Τουλάχιστον, αυτό συνέβη σε μένα. Πολλά χρόνια αργότερα, άρχισα να συνειδητοποιώ τα συναισθήματα που είχα αναπτύξει μετά το χωρισμό των γονιών μου.νΌταν οι γονείς σου χωρίζουν εσύ μένεις μόνος σου με τα συναισθήματά σου και τον πόνο σου. Το διαζύγιο, μάλιστα, είναι χειρότερο από το θάνατο ενός γονέα. Στο θάνατο του ενός, πενθείς μαζί με τον άλλο, ενώ στο χωρισμό τους, κανένας απο τους δύο δε μπορεί να πενθήσει μαζί σου. Είσαι μόνος με τον πόνο σου.

Νιώθεις ένοχος για το χωρισμό των γονιών σου;

Ίσως, να νομίζεις ότι χώρισαν γιατί έκανες κάτι που τους δυσαρέστησε πολύ. Μπορώ, όμως, να σε βεβαιώσω ότι αυτό δεν είναι αλήθεια. Οι γονείς δε χωρίζουν ποτέ εξαιτίας των παιδιών τους. Μάλιστα, συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Αναβάλλουν ή καθυστερούν το χωρισμό, γιατί δε θέλουν να προξενήσουν πόνο στα παιδιά τους.

Μερικές φορές οι γονείς χωρίζουν, γιατί ο ένας από τους δυο, κακοποιεί το παιδί. Αλλά και σ’ αυτήν την περίπτωση δε φταις εσύ, αλλά ο γονιός που σου προξενεί κακό.

Ίσως, πιστεύεις ότι αν είχες προσπαθήσει περισσότερο, μπορεί και να μη χώριζαν οι γονείς σου. Αλλά αυτό δεν είναι δική σου δουλειά!

Μια τέτοια απόφαση είναι αποκλειστικά υπόθεση των δύο γονέων. 

Η δική σου προσπάθεια δε βοηθά και δε θα βοηθούσε.

Γι’ αυτό μην επωμίζεσαι την ενοχή για το χωρισμό των γονιών σου! 

Δε φταις εσύ! Είναι αποκλειστικά δική τους ευθύνη!

Ή είσαι περισσότερο θυμωμένος με τους γονείς σου;

Αυτό είναι o.κ.! Μπορείς να είσαι θυμωμένος. Γιατί σε έμπλεξαν σε κάτι, για το οποίο δεν ευθύνεσαι καθόλου. Έτσι, υποφέρεις απ’ αυτήν την κατάσταση και είσαι αφημένος μόνος στον πόνο σου.

Νιώθεις φόβο;

Φοβάσαι να συνεχίσεις τη ζωή σου; Μίλησε σε κάποιον για τους φόβους σου! Αν μπορούσες, μάλιστα, να μιλήσεις με τους γονείς σου γι’ αυτό, θα ήταν πολύ ωραίο.

Ή νιώθεις ανακούφιση;

Νιώθεις ανακούφιση που, επιτέλους, τέλειωσαν οι τσακωμοί και η απάτη; Αυτή η αντίδραση είναι, επίσης, κατανοητή. Βέβαια, όσο κακή και να είναι η σχέση των γονέων, οι μακροπρόθεσμες συνέπειες ενός διαζυγίου για τα παιδιά τους είναι πιο σοβαρές από αυτές μιας άσχημης σχέσης. Αλλά, παρόλ’ αυτά, μπορείς να νιώθεις ανακούφιση.

Τι να κάνεις; Πώς να το ξεπεράσεις;

Μίλησε σε κάποιον γι’ αυτό το θέμα και για το πώς αισθάνεσαι.

Ίσως, μπορέσεις να μιλήσεις ακόμη και με τους γονείς σου για τα συναισθήματά σου. Αλλά, ψάξε και κάποιο άλλο άτομο, το οποίο εμπιστεύεσαι: ένα φίλο(η) ή ίσως κάποιον μεγαλύτερο, όπως ο υπεύθυνος του εφηβικού ομίλου ή έναν άλλο πνευματικό σύμβουλο. Προσευχηθείτε μαζί και ζήτησέ του να σε έχει καθημερινά στις προσευχές του.

Ψάξε και βρες άλλα πρότυπα.

Όχι από την τηλεόραση! Ψάξε για καλά πρότυπα! Ελπίζω να βρεις ενήλικες με μια καλή συζυγική ζωή. Παρατήρησέ τους! Ρώτησέ τους ποια πράγματα είναι σημαντικά για μια αρμονική συμβίωση. Ελπίζω να επισκέπτεσαι κάποιον εφηβικό όμιλο και ελπίζω ο υπεύθυνος να είναι ένα παράδειγμα προς μίμηση αν είναι παντρεμένος. (Εάν είναι παντρεμένος/η, αλλά όχι καλό παράδειγμα, μίλησέ του – υποχρέωσή του είναι, να είναι ένα πρότυπο!)

Συγχώρεσε τους γονείς σου.

ΠΟΙΟΣ ΕΓΩ; ΠΟΤΕ! ΠΟΤΕ!

Αντέδρασες, μόλις, μ’ αυτόν τον τρόπο; (αν όχι, τότε πρέπει επειγόντως να μιλήσεις σε κάποιον γι’ αυτό το πρόβλημα).

Επιτρέπεται να είσαι θυμωμένος, στενοχωρημένος, απογοητευμένος, ανακουφισμένος … Αλλά, παρόλ΄ αυτά, πρέπει να φτάσεις στο σημείο να συγχωρήσεις. Η συγχώρηση είναι κάτι που κάνει καλό, πρώτα σε σένα και μετά στους άλλους! Όταν συγχωρείς δεν «καταλογίζεις» πλέον την ενοχή του άλλου. Θα σου εξηγήσω τι σημαίνει «καταλογίζω». Φαντάσου την επόμενη εικόνα: κάποιος πάει μπροστά κι εσύ σέρνεις συνέχεια ένα βαρύ φορτίο από πίσω του, π.χ. ένα σακίδιο γεμάτο πέτρες. Ποιος νομίζεις ότι κουράζεται; Εσύ ή ο άλλος; Εσύ, επειδή, εσύ κουβαλάς την ενοχή κάποιου άλλου. Συγχώρηση σημαίνει ανακούφιση! Δεν είσαι αναγκασμένος να σηκώνεις το φορτίο του άλλου. Η συγχώρηση είναι μια πράξη της λογικής σου, δεν έχει να κάνει με τα συναισθήματά σου.

Μπορείς να είσαι βέβαιος ότι ...

… ο Ιησούς Χριστός καταλαβαίνει τα συναισθήματά σου. Αυτός ενδιαφέρεται για σένα.

Στην Αγία Γραφή, στο κατά Μάρκον Ευαγγέλιο 10:1-16 διαβάζουμε πρώτα τι γνώμη έχει ο Χριστός σχετικά με το διαζύγιο.

Αμέσως μετά, βλέπουμε πως ενδιαφέρεται και αγκαλιάζει κάποια παιδιά που του φέρνουν. Κι αμέσως μετά, μας λέει πως «κοίταξε γεμάτος αγάπη» έναν νεαρό που πήγε σ’ Αυτόν νγια να Του κάνει μια ερώτηση.

Ο Ιησούς Χριστός νοιάζεται για σένα, το θύμα ενός χωρισμού.

Πες Του στην προσευχή ό,τι νιώθεις και σκέφτεσαι. Μίλησέ Του για το θυμό σου, για τις πληγές σου, για την ανακούφισή σου. 

Ο Χριστός σε ακούει και σε καταλαβαίνει!

Δάμαρις Ρ.

http://www.exerevnites.com