Ο παππούς και η γιαγιά κάνουν καλό στην ψυχική υγεία των παιδιών - OneMagazino

Breaking

OneMagazino

www.magazino1.blogspot.gr

add

Τρίτη, Σεπτεμβρίου 17, 2013

Ο παππούς και η γιαγιά κάνουν καλό στην ψυχική υγεία των παιδιών


«Σήμερα, μπορεί να είσαι 40 χρονών και να έχεις ακόμα έναν ή δυο παππούδες ή γιαγιάδες στη ζωή, γεγονός που ιστορικά δεν έχει ξανασυμβεί», Σύμφωνα με νέα έρευνα, η σχέση των παππούδων και των γιαγιάδων με τα εγγόνια τους παίζει σημαντικό ρόλο στη διασφάλιση της ψυχικής υγείας και των δυο. Η έρευνα, που διήρκεσε 20 χρόνια, έδειξε πως η σχέση μεταξύ των δυο γενεών έχει μετρήσιμο αντίκτυπο στη ψυχική υγεία των νεαρών αλλά και των ηλικιωμένων ατόμων.Οι ερευνητές παρακολούθησαν 376 ηλικιωμένους και 340 εγγόνια, και σημείωσαν τις διακυμάνσεις της ψυχικής τους υγείας από το 1985 έως το 2004. Διαπίστωσαν ότι τόσο οι παππούδες όσο και τα ενήλικα, πλέον, εγγόνια που είχαν δεθεί συναισθηματικά μαζί τους, παρουσίασαν λιγότερα συμπτώματα κατάθλιψης.

«Τα μέλη της ευρύτερης οικογένειας, στη περίπτωση αυτή οι παππούδες, οι γιαγιάδες και τα εγγόνια, διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στη καθημερινή ζωή αλλήλων», αναφέρει η ερευνήτρια Sara Moorman, καθηγήτρια κοινωνιολογίας στο Κολέγιο της Βοστόνης.
Οι σχέσεις μεταξύ των μελών της οικογένειας μπορεί να θεωρούνται μεγαλύτερης σημασίας σήμερα παρά ποτέ, αναφέρουν οι ερευνητές. Καθώς το προσδόκιμο ζωής αυξάνεται, οι γενιές συνυπάρχουν για μεγαλύτερες χρονικές περιόδους, και η μεταξύ τους σχέση μπορεί άλλοτε να προσφέρει υποστήριξη και άλλοτε να πλήττεται από εντάσεις.

«Σήμερα, μπορεί να είσαι 40 χρονών και να έχεις ακόμα έναν ή δυο παππούδες ή γιαγιάδες στη ζωή, γεγονός που ιστορικά δεν έχει ξανασυμβεί», αναφέρει η Moorman.
Για τους σκοπούς της μελέτης, που παρουσιάστηκε τη Δευτέρα στο πλαίσιο της 108ης Ετήσιας Συνάντησης της Αμερικάνικης Ένωσης Κοινωνιολογίας στη Νέα Υόρκη, οι συμμετέχοντες συμπλήρωναν επί σειρά ετών ερωτηματολόγια στα οποία απαντούσαν σε ερωτήσεις όπως πόσο συχνά βοηθούσαν οι μεν τους δε στις δουλειές του σπιτιού, εάν συνόδευαν οι νεότεροι τους μεγαλύτερους (ή αντίστροφα) στο γιατρό ή στην αγορά και πόσο καλές ήταν οι μεταξύ τους σχέσεις. Οι συμμετέχοντες ανέφεραν επίσης πόσο συχνά εκδήλωναν συμπτώματα κατάθλιψης όπως θλίψη και απώλεια όρεξης.
Στα μισά περίπου της έρευνας, το 1994, η μέση ηλικία των παππούδων και γιαγιάδων ήταν τα 77 χρόνια (έτος γέννησης το 1917) και η μέση ηλικία των εγγονών ήταν 31 (έτος γέννησης το 1963).
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι πέρα από τις θετικές επιπτώσεις μιας τέτοιας σχέσης στη ψυχική υγεία, είναι σημαντικό για τους παππούδες και τις γιαγιάδες να είναι σε θέση να ανταποδώσουν τη βοήθεια που λαμβάνουν από τα εγγόνια τους, τονίζουν οι ερευνητές.
«Οι παππούδες προσδοκούν ότι θα μπορούν να βοηθήσουν τα εγγόνια τους ακόμα και όταν αυτά θα έχουν μεγαλώσει αρκετά», αναφέρει η Moorman.


Μεταξύ των συμμετεχόντων, οι παππούδες και οι γιαγιάδες που ένιωθαν ανεξάρτητοι, έδιναν συμβουλές στα εγγόνια τους και τους έκαναν περιστασιακά δώρα ή τους κέρναγαν φαγητό είχαν λιγότερα συμπτώματα κατάθλιψης, ενώ όσοι λάμβαναν μόνο βοήθεια, χωρίς να μπορούν να ανταποδώσουν, είχαν έντονα συμπτώματα κατάθλιψης.
Η έρευνα έδειξε επίσης ότι είναι σημαντικό τα εγγόνια να ενισχύουν την ανεξαρτησία των παππούδων τους και να διατηρούν μια αμφίδρομη σχέση υποστήριξης, ώστε να αποτρέψουν τις βλαβερές συνέπειες της γήρανσης στη ψυχική και συναισθηματική κατάσταση των μεγαλύτερων σε ηλικία ατόμων.
«Όλοι οι άνθρωποι επωφελούνται όταν αισθάνονται ότι μπορούν να προσφέρουν, ότι είναι ικανοί και αυτοεξυπηρετούμενοι. Με άλλα λόγια, δεχτείτε τα χρήματα που σας δίνει ο παππούς σας και η γιαγιά σας στα γενέθλιά σας, ακόμα και αν τον ίδιο τον στηρίζει η Πρόνοια και αν εσείς έχετε εδώ και χρόνια μια κανονική δουλειά" καταλήγει η Moorman.

Δεν υπάρχουν σχόλια: