Με επτά καραβάκια η θαλάσσια συγκοινωνία της Θεσσαλονίκης

Κοινή γραμμή για την υλοποίηση της θαλάσσιας συγκοινωνίας κρατούν οι δήμοι Θεσσαλονίκης, Καλαμαριάς και Θερμαϊκού, σε μια προσπάθεια να προχωρήσει το έργο που τα τελευταία 25 χρόνια βρίσκεται στις καλένδες.

Πέντε στάσεις 6,1 εκατ. ευρώ
Η θαλάσσια συγκοινωνία, ένα έργο με προϋπολογισμό που ξεπερνά το συνολικό ποσό των 8 εκατ. ευρώ, πρόκειται να συνδέσει τη Θεσσαλονίκη με την περιοχή της Περαίας και των Νέων Επιβατών. Παρά τις αρχικές προβλέψεις για τη δημιουργία τεσσάρων στάσεων τελικά επελέγη η προσθήκη και μιας πέμπτης στο ύψος του νέου δημαρχιακού μεγάρου της Θεσσαλονίκης.

Το κόστος κατασκευής των πέντε στάσεων, που χωροθετούνται κατά μήκος της διαδρομής, διαμορφώνεται στο ύψος των 6,1 εκατ. ευρώ. Ειδικότερα η πρώτη στάση προτείνεται να διαμορφωθεί στο ύψος της πλατείας Ελευθερίας με προϋπολογισμό 1,35 εκατ. ευρώ. Η δεύτερη βρίσκεται στο νέο δημαρχείο (1,35 εκατ. ευρώ), η τρίτη στην περιοχή του Ποσειδωνίου (1,48 εκατ. ευρώ) και η τέταρτη στη μαρίνα της Καλαμαριάς (430.000 ευρώ).

Σύμφωνα με το δήμαρχο Θερμαϊκού Γιάννη Αλεξανδρή η πέμπτη στάση αρχικά είχε σχεδιαστεί να διαμορφωθεί στην περιοχή της Περαίας. Τελικά όμως, όπως σημείωσε ο κ. Αλεξανδρής, προκρίθηκε η λύση των Νέων Επιβατών, καθώς σε άλλη περίπτωση θα προέκυπταν μείζονα προβλήματα με την αδειοδότηση του έργου.

Με επτά καραβάκια
Σύμφωνα με το δήμαρχο Θεσσαλονίκης Γιάννη Μπουτάρη η θαλάσσια αστική συγκοινωνία θα εξυπηρετείται με συνολικά επτά καραβάκια, εκ των οποίων τα έξι θα εκτελούν τα προγραμματισμένα δρομολόγια και το τελευταίο θα είναι εφεδρικό. Σύμφωνα με τη μελέτη σκοπιμότητας και βιωσιμότητας του έργου η θαλάσσια αστική συγκοινωνία θα εξυπηρετεί ημερησίως περίπου 15.000 επιβάτες με εισιτήριο από 2 έως 2,5 ευρώ. Ο συνολικός χρόνος της διαδρομής είχε υπολογιστεί σε 40 λεπτά με τις ενδιάμεσες στάσεις και σε 20 λεπτά για τα δρομολόγια-εξπρές. Τα επτά ταχύπλοα σκάφη θα περνούν από τις στάσεις κάθε δεκαπέντε λεπτά και θα έχουν τη δυνατότητα να μεταφέρουν μέχρι και 200 επιβάτες έκαστο.

Σύμφωνα με το επικρατέστερο σενάριο στο οποίο είχαν καταλήξει οι μελετητές η κατασκευή των λιμενικών υποδομών θα γινόταν με δημόσια χρηματοδότηση, ενώ η αγορά και η συντήρηση των πλοίων, όπως και όλα τα λειτουργικά έξοδα του εγχειρήματος, θα βάρυναν τον ιδιώτη επενδυτή. Τα έσοδα του ιδιώτη θα προέρχονται κατά ένα μέρος από τα εισιτήρια και κατά ένα δεύτερο από την εκμετάλλευση των χερσαίων υποδομών, δεδομένου ότι στις στάσεις θα υπάρχει η δυνατότητα της λειτουργίας αναψυκτηρίων και μίνι μάρκετ.