Η Ψυχολογία των Σχέσεων: Απ'την αυτοαποδοχή στην συντροφικότητα - OneMagazino

Breaking

OneMagazino

www.magazino1.blogspot.gr

Κυριακή, Φεβρουαρίου 05, 2012

Η Ψυχολογία των Σχέσεων: Απ'την αυτοαποδοχή στην συντροφικότητα



θεμα:

Ό,τι έχουμε επιθυμήσει και επιθυμούμε περισσότερο από την ζωή μας, το ζητάμε -ευθέως ή έμμεσα- από τον σύντροφό μας: ασφάλεια, φιλία, θεραπεία, «ντάντεμα», φρονίδα, σεξουαλική και συναισθηματική κάλυψη, ευτυχία, αγάπη και συντροφικότητα. Μολονότι στη διάρκεια της ζωής μας κάθε μας σχέση είναι αφορμή για μια σειρά από διδάγματα βοηθώντας μας να πάμε λίγο πιο πέρα, γνωρίζοντας λιγάκι καλύτερα το εαυτό μας, είναι απίστευτο το πόσες πολλές από τις απαιτήσεις και προσδοκίες μας έχουμε εναποθέσει στις ερωτικές μας σχέσεις!... Έχουμε την απαίτηση ο/η σύντροφός μας να «φτιάξει» την ζωή μας. Να μας βγάλει από την κατάθλιψη, να μας κάνει με δυο λόγια ευτυχισμένο/ η. Πολλοί είναι οι άνθρωποι που ακράδαντα πιστεύουν πως μόλις βρούν τον «άνθρωπό τους» η ζωή τους θα αλλάξει ριζικά: δεν θα τους λείπει πια τίποτα, κι όλα θα είναι τέλεια! Μολονότι αυτή μας την ισχυροποιημένη πεποίθηση δεν θέλουμε να την συνηδητοποιήσουμε ανοιχτά, εάν εξετάσουμε με ειλικρινή ενδοσκόπηση το σύστημα των πιστεύω μας, τότε θα την βρούμε από χρόνια εγκατεστημένη εκεί. Άλλωστε όλοι μας, σε κάποια στιγμή της ζωής μας σκεφτήκαμε: «Μακάρι να ήμουν παντρεμένη/ ος. Όλα τα προβλήματα μου θα ανήκαν στο παρελθόν».



Η αλήθεια είναι πως η αναζήτηση της πληρότητας στο πρόσωπο κάποιου που θα αγαπήσετε βασίζεται στην εσφαλμένη ιδέα ότι εμείς, από μόνοι μας, δεν είμαστε αρκετοί, δεν είμαστε ολοκληρωμένοι, δεν είμαστε σε θέση να γεννήσουμε την δική μας αγάπη, δεν μπορούμε να δημιουργήσουμε την δική μας ευτυχία στην προσωπική, κοινωνική, και εργασιακή μας ζωή. Ότι χρειάζεται κάποιος άλλος να μας βοηθήσει, να το κάνει εκείνος για μας. Στην πραγματικότητα όμως η πληρότητα και η αίσθηση ολοκλήρωσης δεν μπορούν να έχουν υπόσταση, βάση και διάρκεια, εάν δεν πηγάζουν από μέσα σας. Το γεγονός ότι βρήκατε τον «εκλεκτό της καρδιάς σας» δεν είναι αρκετό για να θεραπεύσει τα συναισθηματικά σας κενά, ή τα προβλήματα οικειότητας στον τρόπο που σχετίζεστε με τους άλλους. Δεν θα σας κάνει πιο ικανοποιημένο απ'τη δουλειά σας, δεν θα πάρετε την αύξηση που θέλετε, δεν θα κάνει τους γείτονές σας καλύτερους, ούτε τις δημόσιες υπηρεσίες ταχύτερες και πιο αποτελεσματικές.


Εάν, όταν είσαστε χωρίς ταίρι είστε δυστυχισμένοι, το ίδιο θα αισθάνεστε και μέσα στο ρόλο σας ως σύντροφοι ή ως σύζυγοι. Αν δεν κατορθώσατε ακόμη να «βρείτε άκρη» στα επαγγελματικά και τα οικονομικά σας, θα είστε το ίδιο ξεκρέμαστοι και μάλιστα θα έχετε επιβαρυνθεί και με έναν σύντροφο επιπλέον. Εάν νιώθετε ανεπαρκής ως γονέας, δεν προκειται να αισθανθείτε επαρκής όταν θα έχετε έναν σύντροφο στο πλευρό σας. Εάν έχετε χαμηλή αυτοπεποίθηση, και νιώθετε το βάρος ενός υπαρξιακού «κενού» και το άγχος της ζωής σας να σας βαραίνει, όταν είστε μόνοι χωρίς της παρουσία του Mr ή της Ms Perfect δίπλα σας, την ίδια χαμηλή αυτοπεποίθηση, και το ίδιο κενό θα αισθάνεστε και μέσα στην σχέση σας με αυτόν, ή αυτήν.


Η αλήθεια είναι ότι η δύναμη, η ικανοποίηση, η πληρότητα, και η ολοκλήρωση που ζητάτε βρίσκονται ήδη μέσα σας και απλά περιμένουν να τις ανακαλύψετε. Αντί λοιπόν να ψάχνετε κάποιον να αγαπήσετε, ας κάνετε τον εαυτό σας άξιο να αγαπηθεί. Αντί να ξοδεύετε τόση ενέργεια στην προσπάθειά σας να κάνετε τους συντρόφους που ήδη έχετε να σας αγαπήσουν περισσότερο, επενδύστε την ενέργειά σας στο να γίνετε ακόμα πιο άξιοι να αγαπηθείτε. Αναρωτηθείτε κατά πόσο εσείς προσφέρετε τόση αγάπη, όση θα θέλατε να σας προσφέρουν οι άλλοι; Πόσο δικαιολογημένο κι εύλογο είναι το να περιμένετε από τον σύντροφό σας, και τις άλλες σημαντικές σας σχέσεις, να σας αγαπήσουν βαθιά, παρόλο που έσεις δεν είστε ακόμη τόσο δοτικοί και αξιαγάπητοι; Αναγνωρίστε το γεγονός ότι είστε κάτι ξεχωριστό, μόνο και μόνο επειδή υπάρχετε. Είστε ένα μοναδικό και πολύτιμο δώρο στον κόσμο, είτε έχετε μια πετυχημένη καριέρα, είτε είστε παντρεμένος/ η με τον τέλειο σύντροφο, είτε είστε μόνοι, είτε έχετε παιδιά, είτε όχι.
Δεν είναι ανάγκη να περιμένετε αυτό που τόσο πολύ επιθυμείτε να έρθει απ' έξω. Η αλήθεια είναι ότι είστε ήδη ολοκληρωμένα ανθρώπινα όντα. Η «μαγική λύση» δεν υπάρχει έξω από σας. Δεν είναι μαγική, και βρίσκεται μεσα στην καρδιά σας: Ανεξάρτητα από το εάν είστε συντροφευμένοι, παντρεμένοι ή όχι, εάν θέλετε περισσότερη αγάπη στη ζωή σας, ερωτευθείτε την ζωή που ζείτε. Και κάντε το σήμερα!

πηγη: http://www.aftognosia.gr

11 σχόλια:

Lydia είπε...

Δηλαδη τι μου προτεινετε να κανω; Ειμαι 17 χρονων και το αγορι μου πλεον δεν με θελει για μια μεγαλυτερη. Δεν αντεξα τον χωρισμο και ζητησα να αλλαξω τμημα. Πηγαινω στο 1ο ΓΕΛ Κηφησιας.

Λυδια.

Γιαννούλα είπε...

Αχ τι ωραια σελιδα. Λυδια καλα εκανες και με ειδοποιησες θα τηλεφωνησω και τις φιλες μου. Εγω τι πρεπει να κανω με τον Θανο που τον επιασα με την κορη της διαχειριστριας; Τι σοι αυτοπεποίθηση να εχω; Μου λετε; Στα 15 χρονια συναντησα αυτο το πραγμα. Απο που θα παρω τις συμβουλες;

green είπε...

Γεια σας κοριτσια!θα ελεγα να μην ασχοληθειτε με ατομα που δεν αξιζουν...εξαλλου ειστε πολυ μικρες για να σας παιρνει απο κατω!οτι αξιζει μενει....οτι δεν αξιζει αργα η γρηγορα φευγει....η καλες στιγμες ειναι αυτες που μενουν..που ξερετε καπου παρακατω ισως να υπαρχει κατι καλυτερο!μηπως ηρθε η ωρα να προχωρισετε..?

Natassoulini24 είπε...

Κοριτσια εγω μενω στο Χαλανδρι. Τετοιες περιπτωσεις που γραφετε εχω ακουσει συχνα οτι γινονται στην Αθηνα. Ο υπεύθυνος που εγραψε το αρθρο πρεπει να εχει δει πολλα στη ζωη. Αλλιως πως θα κατεληγε να διαβαζει τετοια αρθρα. Μην σκατε ομως. Η ζωη ειναι δικια μας και την ακνουμε οτι θελουμε

green είπε...

Αυτα συμβαινουν παντου οχι μονο στην Αθηνα....απλα πρεπει να το παρουμε αποφαση και......get a life girls!!!!!!!!

Small Anastasia είπε...

ρε κοριτσια εδω με χωρισε και μου αφιερωσε αυτο
Στα μάτια σου ο χρόνος σταματά
νερό που έχει πάψει να κυλά
και κει είναι που αρχίζει η ζωή
και ο χρόνος χωράει σε μια στιγμή...
Τι σημαινει; Τι να κανω; Δεν μπορω να ζησω χωρις αυτον.

green είπε...

Μηπως εχεις κανει κατι εσυ?μερικες φορες αθελα μας κανουμε πραγματα που πληγωνουν τους αλλους....

Ανώνυμος είπε...

τον γνωρισα τν οκτωβριο απο κοινους γνωστους αν και μιλουσε με μενα περισσοτερο....του αρεσε η κολλητη μου ομως δν εγινε τπτ....μετα επειδη δν ηταν και στα καλυτερα του τν αφησα λιγο να ηρεμησει απο αυτα που τν "επνιγαν" μετα του εστειλα μνμ αρχισαμε να μιλαμε.....μετα απο 2 βδομαδες που μ ελεγε να βρεθουμε καναμε κατι....μου ειχε βεβαια ξεκαθαρισει οτι δν ηθελε σχεση....οκ κανενα προβλημα.....μετα συνεχισαμε να μιλαμε....μου ζητησε ξαναβρεθηκαμε και ξανακαναμε κατι....ακολουθησαν γιορτες πηγα στο χωριο μου...γυρισα...του ειπα να ξαναβρεθουμε σν αρχη μου ειπε ναι....αλλα τελικα αρρωστησε και ειχε να κανει και μια εργασια για τν σχολη.....οκ δν ειπα τπτ....μετα τν εγραψα 2 βδομαδες και δν μιλουσαμε.....τν ξαναπηρα εγω μιλουσαμε παλι....του ειπα το προηγουμενο σαββατο να ερθει εξω μαζι με μενα τν κολλητη μου και κατι αλλα παιδια(που δν ηξερε)....μου ειπε πς θα το προσπαθησει αλλα δν ηρθε γιατι δν ειχε αυτοκινητο να κατεβει.....οκ δν ειπα τπτ.....
καλα ως εδω....αλλα το θεμα μου ειναι οτι αυτος δν εκανε καμια προσπαθεια να κρατησουμε επαφη και μιλουσαμε χαρης εμενα.....και δν καταλαβαινω αν τελικα ενδιαφερεται ή οχι...τι θελει? παρεπιπτοντως οταν μιλουσαμε κλειναμε σ κιν 1:40 1:30 και 2 ωρες....εκτος απο αυτο με εχει παει σπιτι γνωρισα τν μαμα του τν μπαμπα του και τν αδερφο του......και τελος μου δειχνει πως με εμπιστευεται...τι λετε λοιπον? τι στο διαολο θελει?

Alexia είπε...

apla tha ithela th gnwmh sas h' kai th symboulh sas gia to parakatw zhthma sth sxesh mou.

Eimai me ton suntrofo mou edw kai 2 xronia peripou kai enw ta phgainoume se genikes grammes kala merikes fores amfiballw gia to poso pistos einai afou mou exei dwsei kata kairous dikaiwmata na pistebw oti ektos apo th sxesh tou aresketai sto na kanei sex me gunaikes ...."epi plhrwmh"...sugnwmh pou to thetw toso wma alla ton exw petyxei polles fores na serfarei se sites pou prosferoun plhrofories gia tetoies uphresies kai kapoies fores eixe anaferthei se ayta san na kanoume mia fysiologikh syzhthsh (opws 2 filoi....antrikou filou...enw emeis eimaste zeygari....)Ayto fysika me enoxlhse kai kaname kapoies syzhthseis mexri kai kaygades alla telika to mono pou katafera einai na prospathw na mhn to skeftomai kai fusika na mhn exw optikh epafh me ton upologisth tou...

Bebaia to problhma den einai mono ayto...afou kata th diarkeia ths sxeshs mas tou diagnwstike mia astheneia aytoanosh...(epitithetai sto neyriko systhma me apotelesma me thn parodo tou xronou na diatrexei megalo kinduno na apokthsei sobara kinhtika problhmata kai oxi mono xwris bebaia ayto na einai kai apoluto...)

Exoume kanei syzhthseis gia gamo...pragma to opoio akomh kai shmera me problhmatizei ligo...oxi toso gia thn ekseliksh ths ygeias tou (par'olo pou einai sobaro egw ton agapaw kai thelw na ton stiriksw) alla gia to an...aksizei na ta dwsw ola... apo th stigmh pou to thema empistosunhs exei hdh klonistei.....

Me liga logia tha ithela na mou peite th gnwmh sas ti tha kanate sth thesh moy apo th stigmh pou ton agapaw kai enw thelw na ton pantreytw kai na ton stiriksw opoia kia n einai h ekbash ths ygeias tou alla parallhla exw amfibolies gia to poso pistos tha einai mazi mou afou mou exei deiksei estw me ton tropo pou anefera ena oxi kai toso kolakeytiko "hobby"...'H me kanei na nomizw oti exei ayto to "hobby"...

Mary KaSaN mia είπε...

Γεια σας, μετά από πολύ καιρό που έχω να γράψω!
Κατ'αρχήν να πω ότι γράφοντας αυτό τον προβληματισμό με κάνει να σκέφτομαι μήπως κι εγώ έχω κάποιο πρόβλημα!
Αλλιώς είναι να το βλέπω γραμμένο και αλλιώς να αισθάνομαι ότι αισθάνομαι.
Λοιπόν, το θέμα έχει να κάνει με τον τίτλο.

Γνώρισα κάποιον, ο οποίος είναι ότι ζήταγα! Έχει μάτια μόνο για μένα, με λατρεύει, μαζί του δεν υπάρχει περίπτωση να νιώσω "μήπως με θέλει μόνο για το σεξ" (δεν το έχουμε κάνει). Γενικά η όλη του συμπεριφορά σε μένα είναι ακριβώς ότι ψάχνω εδώ και χρόνια σε άντρα! Τραγική ειρωνία ότι όλα αυτά τα έχει κάποιος με αυτή την πάθηση.

Έχουμε φιληθεί μόνο δύο φορές. Μετά είχε πει κάτι που με τρόμαξε και ξέκοψα. Αργότερα μου είπε ο ξάδερφός του ότι η απάντηση σ'αυτό βρίσκεται στο "σχιζοφρένεια ελαφράς μορφής".

Αφού το έμαθα αρχίσαμε να ξαναμιλάμε. Αγκαλιαστήκαμε κάποιες φορές αλλά τίποτα παραπάνω. Ξέρω ότι δεν πρέπει. Παρ'όλα αυτά του έχω δώσει το δικαίωμα να με λέει στα μηνήματα "μωρό μου" και να είναι σαν να τα χουμε.

Κάποιοι τον λένε ότι είναι "λίγο στα χαμένα" επειδή τα φιλοσοφεί όλα. Απλώς αυτοί δεν ξέρουν. Μόνο οι δικοί του άνθρωποι το ξέρουν.

Να πω ότι θα θελα πολύ να γνώριζα κ να είχα σχέση με κάποιον σαν αυτόν(χωρίς το πρόβλημά του)... να μαστε μαζί όπως είμαι μ'αυτόν (υπέροχα δηλαδή!) με σκοπό το γάμο (έτσι το σκέφτομαι λόγω ηλικίας πλέον).... απλώς δεν θα πρέπει να είναι αυτός! Τι θα πρέπει?

Ανώνυμος είπε...

Πριν ένα χρόνο γνώρισα μια κοπελιά 24 χρ. που σύντομα τα κοινά μας ενδιαφέροντα και χόμπι εξελίχτηκαν σε αμοιβαία αγάπη και έρωτα. Η πρώτη "κεραμίδα" μου ήρθε όταν μου ξεκαθάρισε ότι σεξ θα κάνουμε μετά τη πρώτη νύχτα του... γάμου! Η δεύτερη "κεραμίδα" μου ήρθε όταν μου είπε ότι όχι μόνο δεν ήταν παρθένα (που, άντε, και καλά θα ερμήνευε - λέμε τώρα - το προηγούμενο θέλω της), αλλά είχε μια προηγούμενη έντονη σεξουαλική σχέση με κάποιον 20 χρόνια μεγαλύτερό της. Μου έχει αναφέρει ότι ήταν η πρώτη της σχέση αυτή και ότι ήταν πολύ ερωτευμένη μαζί του. Η σχέση τους κράτησε ένα χρόνο, αφού αυτός πια της εξήγησε ότι είχε βαρεθεί τη σχέση τους. Της κοπελιάς της στοίχισε πολύ. Σκεφτόταν να κλειστεί σε μοναστήρι και γενικώς το έριξε πολύ στην εκκλησία.
Μετά από δυο χρόνια, χωρίς να κάνει στο μεταξύ άλλη σχέση, γνώρισε εμένα. Παρά την επιμονή της να έχουμε σεξουαλικές σχέσεις μετά το γάμο, υπέκυψε στη δική μου επιμονή. Κι εκεί όμως με περίμεναν "κεραμίδες"... Ξεσπούσε σε κλάματα μετά το σεξ (όχι από πόνο φυσικά) και πολλές φορές κατά τη διάρκεια του σεξ έτρεχε να πάει στο μπάνιο για εμετό! Έχω πολλάκις προσπαθήσει να το συζητήσω μαζί της και μου επιτίθεται πως φταίω εγώ που δε περίμενα να το κάνουμε μετά το γάμο...
Στη πορεία κάπως συνήλθε. Είναι κάποιες φορές που παθιάζεται και είναι απίστευτα καλή ερωμένη, τις δε άλλες όμως... να ξανά τα κλάματα, τρέξιμο ξανά για εμετό... Έχω χάσει τη μπάλα βρε παιδιά! Με πήρε από κάτω ψυχολογικά... Άρχισα να σκέφτομαι ότι τον προηγούμενο τον γούσταρε κι εμένα δε με θέλει, ότι ο άλλος ήταν καλύτερος από μένα, ότι δε την εμπνέω σεξουαλικά κι άλλα τέτοια... Το αποτέλεσμα ήταν να πάθω κατάθλιψη. Επισκέφτηκα ψυχίατρο και τώρα που σας γράφω παίρνω αντικαταθλιπτικά. Να σημειώσω ότι σε όλες μου τις προηγούμενες σεξουαλικές σχέσεις ήμουν πάντα αποδεκτός.
Τώρα που έχω κατάθλιψη η κοπέλα μου με φροντίζει σαν τη... μαμά μου και που λέει πόσο με αγαπάει...
Πόσο θα της πάρει να με αποτρελάνει τελείως; Μπορεί να έχει υγιή μέλλον αυτή η σχέση; Ποιός φταίει; Τι της συμβαίνει;

add