ΠΑΡΑΞΕΝΑ (Το φάντασμα που έκανε ωτο-στοπ)

Ο άντρας φαινόταν φυσιολογικός, αλλά η συμπεριφορά του ήταν αλλόκοτη. Καθόλου παράξενο,

       αφού ήταν ...............νεκρός ......

              Ο Αμπέλ Χαΐζ Ρασσέν είναι ένας Άραβας έμποροσ που ζει στο Πουέρτο Ρίκο. όταν έμαθε ότι

        πήρε στο αυτοκίνητό του ένα φάντασμα, έπαθε νευρικό κλονισμό και αναγκάστηκε να μπει στο

        νοσοκομείο. Η ιστορία του είναι η ακόλουθη:

                                                                                         

 Ένα Σάββατο απόγευμα, στις 20 -11-1982, ο Χαΐζ κατευθυνόταν με το αυτοκίνητό του

από το Μαγιαγκουέζ στο σπίτι του στο Αρεσίμπο. Σε κάποιο σημείο της διαδρομής                          γνωστό  σαν  <<Αλυσίδα>>, ένας άντρας που στεκόταν στην άκρη του δρόμου του έκανε

          νόημα να σταματήσει και να τον πάρει. Ήταν περίπου 35 χρόνων, είχε ελαφρά και φο-

          ρούσε γκρι πουκάμισο και καφέ παντελόνι. Επειδή η εγκληματικότητα είχε αυξηθεί τον

          τελευταίο καιρό στο Πουέρτο Ρίκο, ο Χαΐζ φοβήθηκε μήπως επρόκειτο για καμία ληστεία

          κι έτσι δεν σταμάτησε για να πάρει τον άντρα που έκανε ωτο-στοπ.

                  Στην επόμενη διασταύρωση και ενώ περίμενε στο κόκκινο φανάρι, η μηχανή του

          αυτοκινήτου του έσβησε. Ενώ προσπαθούσε να το κάνει να πάρει και πάλι μπρος η πόρτα

          του συνοδηγού άνοιξε αθόρυβα και ένας άντρας μπήκρ μέσα. Ο Χαΐζ μόλις  τον είδε

          ξαφνικά δίπλα του τρόμαξε, γιατί δεν είχε ακούσει κανένα θόρυβο.

          <<Με λένε Ρομπέρτο>> είπε ευγενικά ο άγνωστος.<<Θα μπορούσες μήπως να με πας

         μέχρι το σπίτι μου, στο συγκρότημα κατοικιών, στο Αλτούρας ντε Αγκονάντα; Έχω σχεδόν

          δυο μήνες να δω το γιο μου και τη γυναίκα μου, την Εσπεράντζα.>>

                    Αλλά το Χαΐζ τον περίμενε και η δική του γυναίκα στο σπίτι τους το Αρεσίμπο, γι αυτό

          δεν μπορούσε να τον πάει στο μέρος που ήθελε. Ο άγνωστος όμως συνέχισε να τον παρα-

          καλάει και κατά περίεργο τρόπο καθώς μιλούσε η μηχανή του αυτοκινήτου πήρε πάλι μπρος.

          Μην μπορώντας να απαλλαγεί από τον ανεπιθύμητο επιβάτη του, ο Χαΐζ συμφώνησε να τον

           πάει ως το σημείο της διαδρομής, μέχρι το εστιατόριο Ελ Νίντο.

                      Κατά τη διάρκεια του σύντομου ταξιδιού τους ο συνεπιβάτης τού έκανε κήρυγμα.

          Έλεγε στον Χαΐζ να μην πίνει αλκοόλ και να οδηγεί προσεκτικά. Του ζήτησε ακόμα να

          προσεύχεται γι' αυτόν. Ο έμπορος μην ξέροντας πως να τον αντιμετωπίσει, ένιωσε ανα-

          κούφιση μόλις έφτασε στο χώρο στάθμευσης του εστιατορίου.

                       Αρκετά άτομα που βρίσκονταν εκεί πρόσεξαν το αυτοκίνητό του και περισ-

           σότερο το γεγονός ότι μιλούσε μόνος του. Ένας μάλιστα πλησίασε και τον ρώτησε αν

           χρειαζόταν τίποτα. Ο Χαΐζ απάντησε: <<Εγώ όχι, αλλα ο κύριος από δω θέλει να τον πάω

           σπίτι του.>> Βλέποντας την έκπληξη στο πρόσωπο του συνομιλητή του ο Χαΐζ κοίταζε

           δίπλα του και είδε ότι δεν υπήρχε κανείς.

                         Ο καημένος ο Χαΐζ από την ταραχή του άρχισε να τρέμει. Έμοιαζε τόσο άρρωστος,

            ώστε κάλεσαν την αστυνομία. Δυο αξιωματικοί τον συνόδευσαν στο νοσοκομείο και εκεί

            τους μίλησε για τον παράξενο ταξιδιώτη.

                          Οι  αστυνομικοί στηναρχή αμφέβαλαν, αλλά τελικά αποφάσισαν να ελέγξουν την

             ιστορία του. Είχαν τη διεύθυνση που είχε δώσει ο μυστηριώδης Ρομπέρτο. Όταν πήγαν

             εκεί και χτύπησαν την πόρτα, τους άνοιξε μια γυναίκα που κρατούσε στην αγκαλιά της

             ένα μικρό αγοράκι. Οι αστυνομικοί της εξήγησαν τον λόγο της επίσκεψής τους και

             πιστοποίησαν ότι η γυναίκα ήταν πράγματι η Εσπεράντζα, χήρα του Ρομπέρτο

             Βαλεντίν Κάρμπο.

                            Η   γυναίκα τους είπε ότι ο σύζυγός της είχε πράγματι φαλάκρα, ήταν 36χρόνων

              και τα ρούχα που περιέγραψε οΧαΐζ ήταν εκείνα που φορούσε ο Ρομπέρτο όταν σκοτώ-

              θηκε σε ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα στις 6 Οκτωβρίου του 1982, στο σημείο ακριβώς

              που ο Χαΐζ τον είδε να κάνει ωτο-στοπ.