Κείμενο: Όμηρος Ταχμαζίδης
Η χρήση του εθνικού συμβόλου είναι πληθωριστική και δηλώνει την ένταση της κρίσης και τον τρόπο με τον οποίο αυτή διαποτίζει την κοινωνική συνείδηση. Πληθωριστικές και οι αντιδράσεις: υπέρ ή κατά αυτής της χρήσης – δεν έχει σημασία. Εκεί, ωστόσο, όπου αυτή έχει προσλάβει καθαρά εργαλειακό χαρακτήρα είναι ο χώρος του επιχειρείν. Όλοι προσπαθούν να αντλήσουν οφέλη από μια ασαφή έννοια ελληνικότητας των προϊόντων τους. Τεράστιο ζήτημα γύρω από το οποίο δεν έχει ανοίξει ο διάλογος, εξαιτίας της εξάρτησης του ελληνικού συστήματος πληροφόρησης από το ντόπιο μεταπρατικό κεφάλαιο, το οποίο με τη σειρά του στηρίζει και στηρίζεται στο ξένο κεφάλαιο.
Πολλές ελληνικές επιχειρήσεις, μικρές και μεγάλες, εργαλειοποιούν το εθνικό σύμβολο, σε μια προσπάθεια να αποκομίσουν οφέλη από την υποτιθέμενη ή και υπαρκτή στροφή του καταναλωτικού κοινού προς τα ελληνικά προϊόντα. Με τις πολυεθνικές τα πράγματα είναι διαφορετικά. Η πιο σκληρή εταιρία του ξένου κεφαλαίου στην Ελλάδα και με εμπλοκή σε όλο το οικονομικό και πολιτικό γίγνεσθαι της χώρας, η Coca Cola δε χρησιμοποιεί την ελληνική σημαία στα προϊόντα της. Από μια άποψη κατανοητό: αμερικανική είναι, πολυεθνική είναι, γιατί να χρησιμοποιεί την ελληνική σημαία; Προσωπικώς θεωρώ συνεπή αυτή τη στάση, όπως αντιστοίχως θεωρώ εσφαλμένη και απαράδεκτη τη χρήση του εθνικού συμβόλου γενικώς σε εμπορικά προϊόντα – όχι εξαιτίας κάποιου “εθνoκεντρικού πουριτανισμού”, αλλά διότι μειώνει την “επωνυμία” ελληνικό προϊόν, δεν την ενισχύει.
Η ασυνέπεια, ωστόσο, της αμερικανικής εταιρείας ευρίσκεται στην προσπάθειά της να εξαπατήσει το καταναλωτικό κοινό προφασιζόμενη λόγους, οι οποίοι δεν έχουν καμία σχέση με τη μη-χρήση της ελληνικής σημαίας ως σήμα προέλευσης στα προϊόντα της. Συγκεκριμένως, σε μια γραπτή συνέντευξη της, προς την εφημερίδα “Καθημερινή” (15 Μαΐου 2017) η γενική διευθύντρια της Coca Cola στην Ελλάδα Λίλιαν Νεκταρίου, αναφέρεται στη σχέση της αμερικανικής πολυεθνικής με την ελληνική σημαία. [Βλ. για τις πολύ στενές σχέσεις της εφημερίδας “Καθημερινή” με το σύστημα Coca Cola στα άρθρα στο Διαδίκτυο: Όμηρος Ταχμαζίδης, Ο “Ελληναράς” Cocaλωσε μπροστά στο δημοσιογράφο και Όμηρος Ταχμαζίδης, Η Coca Cola και η δημοσιογραφία… (επί) του κώλου]
Στο γραπτό ερώτημα αν “επλήγη η εταιρία από το φαινόμενο του >οικονομικού πατριωτισμού<” η διευθύντρια της αμερικανικής πολυεθνικής “ομιλεί” περί ανέμων και υδάτων, αποφεύγοντας, ουσιαστικώς, να απαντήσει στο ερώτημα. Αλλά και τι να πει, ότι η πολυεθνική χάνει κάθε μήνα δεκάδες χιλιάδες ευρώ λόγω του μποϊκοτάζ και του Κινήματος “Ούτε γουλιά Coca Cola” και παραχωρεί διαρκώς μερίδια αγοράς στις αναπτυσσόμενες ελληνικές εταιρίες; Παραθέτω την απάντηση: “Πράγματι στην Ελλάδα, δεδομένων των οικονομικών συνθηκών, το φαινόμενο είναι πιο έντονο από ό,τι σε άλλες χώρες. Δεν θέλουμε να πούμε ότι είμαστε ελληνική εταιρεία, διότι δεν θα είμαστε πιστευτοί ακόμη και αν το 96% των προϊόντων παράγονται εδώ, ακόμη και αν εξάγουμε τα προϊόντα στη Βουλγαρία και δεν τα εισάγουμε από τη Βουλγαρία [sic!]. Από έρευνες που κάναμε προέκυψε ότι ο κόσμος δεν ήθελε να βάλουμε την ελληνική σημαία στο κουτί. Ο κόσμος είπε: “Θέλουμε να βλέπουμε την Coca Cola να βοηθά τους Έλληνες. Δεν θέλουμε να μας λέει ότι είναι ελληνική””.
Εδώ έχουμε ένα master piece του εργαστηρίου προπαγάνδας της Coca Cola: παραδέχεται ότι υπάρχει οικονομικός πατριωτισμός, αλλά δεν απαντάει αν έχει πληγεί η εταιρία, δηλώνει ότι δεν είναι ελληνική εταιρία, επειδή δεν πιστεύουν οι Έλληνες πως η εταιρία είναι ελληνική, αν το πίστευαν, μάλλον, θα δήλωναν ότι είναι – όπως έκαναν και στο παρελθόν. Και εκεί που ο προπαγανδιστικός μηχανισμός δίνει ρεσιτάλ είναι ο ισχυρισμός ότι η πολυεθνική κάνει εξαγωγές από την Ελλάδα στην Βουλγαρία. Εδώ γελάνε και οι πέτρες. [Βλ. σχετικώς το άρθρο στο Διαδίκτυο, Όμηρος Ταχμαζίδης, Coca Cola και κοινωνικό απαρτχάιντ στα Βαλκάνια]
Και ακολουθεί η αναφορά στην ελληνική σημαία. Εδώ το σύστημα των μηχανισμού παραπληροφόρησης χρησιμοποιεί την ασαφή έννοια “κόσμος” για να καλύψει την αδυναμία της πολυεθνικής να κάνει χρήση της ελληνικής σημαίας, διότι αν μπορούσε να το κάνει θα το έκανε. “Κόσμος” είναι ο καθείς και κανένας. Η έκφραση “ο κόσμος είπε” δεν έχει συγκεκριμένο υποκείμενο. Ποιος είναι αυτός ο κόσμος; Ο “κόσμος” είναι όλοι και κανείς. Είναι το περίφημο “Man”, το οποίο περιγράφει ο Martin Heidegger στο Sein und Zeit (στα ελληνικά: Είναι και Χρόνος, εκδόσεις Δωδώνη) και δημιουργεί διάφορες δυσκολίες στην απόδοσή του στα ελληνικά (“κόσμος”, “οι πολλοί”, “κανείς”). “Ο κόσμος είπε” αντιστοιχεί πλήρως στο απρόσωπο “man sagt” (“κανείς λέει”): στην πραγματικότητα η Coca Cola ούτε ρώτησε, ούτε ενδιαφέρθηκε να ρωτήσει για το αν θέλουν ή δε θέλουν οι Έλληνες και οι Ελληνίδες την ελληνική σημαία στο κουτί, αλλιώς θα ανέφερε τη σχετική έρευνα. Και επειδή είναι πάγια τακτική της να προσπαθεί εκ των υστέρων να καλύπτει τις γκάφες των στελεχών της, δε θα εκπλαγώ καθόλου αν “ξεφουρνίσουν” μετά από μερικές εβδομάδες και έρευνα επί του θέματος – η σύνταξή της εκ των υστέρων χρειάζεται και κάποιον χρόνο! Εδώ προσπαθούν να μας πείσουν ότι ο συμπυκνωμένος χυμός (“παγοκολώνες”) που έφερναν και φέρνουν από την Λατινική Αμερική για την Amita και το Frulite (παραγωγή στην Ρουμανία) έρχονται… από τη Λακωνία και θα δίσταζαν να δηλώσουν ότι έκαναν έρευνα για τη χρήση της σημαίας ως σήματος στα προϊόντα τους;
Η συνέντευξη της διευθύντριας της αμερικανικής πολυεθνικής έχει και άλλα ενδιαφέροντα στοιχεία. Θα πρέπει να πω εδώ ότι οι κινητοποιήσεις των απεργών της Θεσσαλονίκης και το Κίνημα “Ούτε γουλιά Coca Cola” συμβάλλουν και προς μια ακόμη κατεύθυνση: εξαναγκάζουν το σύστημα της αμερικανικής πολυεθνικής να απαντά υπό πίεση και για ζητήματα που θέλει να αποφύγει. Όσο και αν στρεψοδικεί και προσπαθεί να συγκαλύψει γεγονότα και καταστάσεις εκτίθεται. Και αυτό είναι καλό. Η καθήλωση της πολυεθνικής είναι ένα πρώτο βήμα για την ενίσχυση του ελληνικού επιχειρείν στον κλάδο των αναψυκτικών και των χυμών, το δεύτερο αφορά την αποδέσμευση του ελληνικού συστήματος πληροφόρησης από τον έλεγχο της Coca Cola και το επόμενο, σχεδόν σύγχρονο με το δεύτερο, τις ελληνικές επιχειρήσεις και την ελληνική πολιτεία.
Όσον αφορά τις ελληνικές επιχειρήσεις επισημαίνω την καίρια παρατήρηση, σε ημερίδα (φέτος στις αρχές Μαρτίου) με θέμα την ανασυγκρότηση της ελληνικής οικονομίας, του αντιπροέδρου της γνωστής πατρινής εταιρίας αναψυκτικών “Λουξ” Πλάτωνος Μαρλαφέκα, ότι δηλαδή “το πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας δεν είναι το χρέος αλλά η χαμηλή προστιθέμενη αξία…”. Και αξία δεν προστίθεται με την “εκτύπωση” του εθνικού συμβόλου ως σήματος στις συσκευασίες διάφορων προϊόντων: η επωνυμία των ελληνικών προϊόντων είναι μια πολύ σύνθετη και δύσκολη υπόθεση και συνδέεται με τους τρόπους και τις δυνατότητες πρόσδεσης μιας χώρας της περιφέρειας στην γενικότερη κίνηση του σύγχρονου κόσμου. Εδώ ο ρόλος του κράτους είναι καταλυτικός. Είτε μας αρέσει, είτε όχι.
Αυτά για να έχουμε και ένα μέτρο, το οποίο θα ανταποκρίνεται στις πραγματικές συνθήκες του κόσμου στον οποίο ζούμε. Αλλιώς θα είμαστε υποχρεωμένοι να υποστούμε την ανάπτυξη που επιβάλλει η Coca Cola και τις συνέπειές της…
Υ.Γ.: Δεν λησμονούμε: “Ο Αύγουστος είναι ο κατ΄ εξοχήν μήνας των διακοπών. Είναι ο μήνας της μεγάλης κατανάλωσης. Μπορούμε από φέτος να τον καθιερώσουμε ως μήνα των ελληνικών αναψυκτικών και των ελληνικών χυμών. Ο ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΑΝΑΨΥΚΤΙΚΩΝ. Για να δώσουμε περαιτέρω ώθηση στο ελληνικό επιχειρείν και να δημιουργήσουμε με την καταναλωτική συμπεριφορά μας χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας”. [Από το άρθρο στο Διαδίκτυο, Όμηρος Ταχμαζίδης, Ο Αύγουστος των ελληνικών αναψυκτικών]
Συνεχίζουμε: “Ούτε γουλιά Coca Cola, Fanta, Sprite, Amita, Frulite, Schweppes, νερό ΑΥΡΑ”
Και κάτι τελευταίο: Δοκίμασα σε κατάστημα στο κέντρο της Θεσσαλονίκης την άγνωστη σε εμένα “κανελάδα” (cinnamon) της εταιρείας “Ψηλορείτης” από την ευρύτερη περιοχή του Ηρακλείου της Κρήτης: ιδιάζουσα και θετικώς “αιφνιδιαστική” γεύση.
Ο Όμηρος Ταχμαζίδης είναι μέλος του Ε.Γ. της Σοσιαλιστικής Προοπτικής
το διαβάσαμε στο: https://newreport.gr/
Η επιλογή σημαιοφόρου μέσω κληρώσεως δημιούργησε ένταση στην πολιτική σκηνή: αντιπολίτευση και συμπολίτευση διασταύρωσαν τα ξίφη τους για άλλη μια φορά. Δεν είναι, ωστόσο, το θέμα μου αυτό, παρότι έχω κατασταλαγμένη άποψη για τις παρελάσεις.
Η χρήση του εθνικού συμβόλου είναι πληθωριστική και δηλώνει την ένταση της κρίσης και τον τρόπο με τον οποίο αυτή διαποτίζει την κοινωνική συνείδηση. Πληθωριστικές και οι αντιδράσεις: υπέρ ή κατά αυτής της χρήσης – δεν έχει σημασία. Εκεί, ωστόσο, όπου αυτή έχει προσλάβει καθαρά εργαλειακό χαρακτήρα είναι ο χώρος του επιχειρείν. Όλοι προσπαθούν να αντλήσουν οφέλη από μια ασαφή έννοια ελληνικότητας των προϊόντων τους. Τεράστιο ζήτημα γύρω από το οποίο δεν έχει ανοίξει ο διάλογος, εξαιτίας της εξάρτησης του ελληνικού συστήματος πληροφόρησης από το ντόπιο μεταπρατικό κεφάλαιο, το οποίο με τη σειρά του στηρίζει και στηρίζεται στο ξένο κεφάλαιο.
Πολλές ελληνικές επιχειρήσεις, μικρές και μεγάλες, εργαλειοποιούν το εθνικό σύμβολο, σε μια προσπάθεια να αποκομίσουν οφέλη από την υποτιθέμενη ή και υπαρκτή στροφή του καταναλωτικού κοινού προς τα ελληνικά προϊόντα. Με τις πολυεθνικές τα πράγματα είναι διαφορετικά. Η πιο σκληρή εταιρία του ξένου κεφαλαίου στην Ελλάδα και με εμπλοκή σε όλο το οικονομικό και πολιτικό γίγνεσθαι της χώρας, η Coca Cola δε χρησιμοποιεί την ελληνική σημαία στα προϊόντα της. Από μια άποψη κατανοητό: αμερικανική είναι, πολυεθνική είναι, γιατί να χρησιμοποιεί την ελληνική σημαία; Προσωπικώς θεωρώ συνεπή αυτή τη στάση, όπως αντιστοίχως θεωρώ εσφαλμένη και απαράδεκτη τη χρήση του εθνικού συμβόλου γενικώς σε εμπορικά προϊόντα – όχι εξαιτίας κάποιου “εθνoκεντρικού πουριτανισμού”, αλλά διότι μειώνει την “επωνυμία” ελληνικό προϊόν, δεν την ενισχύει.
Η ασυνέπεια, ωστόσο, της αμερικανικής εταιρείας ευρίσκεται στην προσπάθειά της να εξαπατήσει το καταναλωτικό κοινό προφασιζόμενη λόγους, οι οποίοι δεν έχουν καμία σχέση με τη μη-χρήση της ελληνικής σημαίας ως σήμα προέλευσης στα προϊόντα της. Συγκεκριμένως, σε μια γραπτή συνέντευξη της, προς την εφημερίδα “Καθημερινή” (15 Μαΐου 2017) η γενική διευθύντρια της Coca Cola στην Ελλάδα Λίλιαν Νεκταρίου, αναφέρεται στη σχέση της αμερικανικής πολυεθνικής με την ελληνική σημαία. [Βλ. για τις πολύ στενές σχέσεις της εφημερίδας “Καθημερινή” με το σύστημα Coca Cola στα άρθρα στο Διαδίκτυο: Όμηρος Ταχμαζίδης, Ο “Ελληναράς” Cocaλωσε μπροστά στο δημοσιογράφο και Όμηρος Ταχμαζίδης, Η Coca Cola και η δημοσιογραφία… (επί) του κώλου]
Στο γραπτό ερώτημα αν “επλήγη η εταιρία από το φαινόμενο του >οικονομικού πατριωτισμού<” η διευθύντρια της αμερικανικής πολυεθνικής “ομιλεί” περί ανέμων και υδάτων, αποφεύγοντας, ουσιαστικώς, να απαντήσει στο ερώτημα. Αλλά και τι να πει, ότι η πολυεθνική χάνει κάθε μήνα δεκάδες χιλιάδες ευρώ λόγω του μποϊκοτάζ και του Κινήματος “Ούτε γουλιά Coca Cola” και παραχωρεί διαρκώς μερίδια αγοράς στις αναπτυσσόμενες ελληνικές εταιρίες; Παραθέτω την απάντηση: “Πράγματι στην Ελλάδα, δεδομένων των οικονομικών συνθηκών, το φαινόμενο είναι πιο έντονο από ό,τι σε άλλες χώρες. Δεν θέλουμε να πούμε ότι είμαστε ελληνική εταιρεία, διότι δεν θα είμαστε πιστευτοί ακόμη και αν το 96% των προϊόντων παράγονται εδώ, ακόμη και αν εξάγουμε τα προϊόντα στη Βουλγαρία και δεν τα εισάγουμε από τη Βουλγαρία [sic!]. Από έρευνες που κάναμε προέκυψε ότι ο κόσμος δεν ήθελε να βάλουμε την ελληνική σημαία στο κουτί. Ο κόσμος είπε: “Θέλουμε να βλέπουμε την Coca Cola να βοηθά τους Έλληνες. Δεν θέλουμε να μας λέει ότι είναι ελληνική””.
Εδώ έχουμε ένα master piece του εργαστηρίου προπαγάνδας της Coca Cola: παραδέχεται ότι υπάρχει οικονομικός πατριωτισμός, αλλά δεν απαντάει αν έχει πληγεί η εταιρία, δηλώνει ότι δεν είναι ελληνική εταιρία, επειδή δεν πιστεύουν οι Έλληνες πως η εταιρία είναι ελληνική, αν το πίστευαν, μάλλον, θα δήλωναν ότι είναι – όπως έκαναν και στο παρελθόν. Και εκεί που ο προπαγανδιστικός μηχανισμός δίνει ρεσιτάλ είναι ο ισχυρισμός ότι η πολυεθνική κάνει εξαγωγές από την Ελλάδα στην Βουλγαρία. Εδώ γελάνε και οι πέτρες. [Βλ. σχετικώς το άρθρο στο Διαδίκτυο, Όμηρος Ταχμαζίδης, Coca Cola και κοινωνικό απαρτχάιντ στα Βαλκάνια]
Και ακολουθεί η αναφορά στην ελληνική σημαία. Εδώ το σύστημα των μηχανισμού παραπληροφόρησης χρησιμοποιεί την ασαφή έννοια “κόσμος” για να καλύψει την αδυναμία της πολυεθνικής να κάνει χρήση της ελληνικής σημαίας, διότι αν μπορούσε να το κάνει θα το έκανε. “Κόσμος” είναι ο καθείς και κανένας. Η έκφραση “ο κόσμος είπε” δεν έχει συγκεκριμένο υποκείμενο. Ποιος είναι αυτός ο κόσμος; Ο “κόσμος” είναι όλοι και κανείς. Είναι το περίφημο “Man”, το οποίο περιγράφει ο Martin Heidegger στο Sein und Zeit (στα ελληνικά: Είναι και Χρόνος, εκδόσεις Δωδώνη) και δημιουργεί διάφορες δυσκολίες στην απόδοσή του στα ελληνικά (“κόσμος”, “οι πολλοί”, “κανείς”). “Ο κόσμος είπε” αντιστοιχεί πλήρως στο απρόσωπο “man sagt” (“κανείς λέει”): στην πραγματικότητα η Coca Cola ούτε ρώτησε, ούτε ενδιαφέρθηκε να ρωτήσει για το αν θέλουν ή δε θέλουν οι Έλληνες και οι Ελληνίδες την ελληνική σημαία στο κουτί, αλλιώς θα ανέφερε τη σχετική έρευνα. Και επειδή είναι πάγια τακτική της να προσπαθεί εκ των υστέρων να καλύπτει τις γκάφες των στελεχών της, δε θα εκπλαγώ καθόλου αν “ξεφουρνίσουν” μετά από μερικές εβδομάδες και έρευνα επί του θέματος – η σύνταξή της εκ των υστέρων χρειάζεται και κάποιον χρόνο! Εδώ προσπαθούν να μας πείσουν ότι ο συμπυκνωμένος χυμός (“παγοκολώνες”) που έφερναν και φέρνουν από την Λατινική Αμερική για την Amita και το Frulite (παραγωγή στην Ρουμανία) έρχονται… από τη Λακωνία και θα δίσταζαν να δηλώσουν ότι έκαναν έρευνα για τη χρήση της σημαίας ως σήματος στα προϊόντα τους;
Η συνέντευξη της διευθύντριας της αμερικανικής πολυεθνικής έχει και άλλα ενδιαφέροντα στοιχεία. Θα πρέπει να πω εδώ ότι οι κινητοποιήσεις των απεργών της Θεσσαλονίκης και το Κίνημα “Ούτε γουλιά Coca Cola” συμβάλλουν και προς μια ακόμη κατεύθυνση: εξαναγκάζουν το σύστημα της αμερικανικής πολυεθνικής να απαντά υπό πίεση και για ζητήματα που θέλει να αποφύγει. Όσο και αν στρεψοδικεί και προσπαθεί να συγκαλύψει γεγονότα και καταστάσεις εκτίθεται. Και αυτό είναι καλό. Η καθήλωση της πολυεθνικής είναι ένα πρώτο βήμα για την ενίσχυση του ελληνικού επιχειρείν στον κλάδο των αναψυκτικών και των χυμών, το δεύτερο αφορά την αποδέσμευση του ελληνικού συστήματος πληροφόρησης από τον έλεγχο της Coca Cola και το επόμενο, σχεδόν σύγχρονο με το δεύτερο, τις ελληνικές επιχειρήσεις και την ελληνική πολιτεία.
Όσον αφορά τις ελληνικές επιχειρήσεις επισημαίνω την καίρια παρατήρηση, σε ημερίδα (φέτος στις αρχές Μαρτίου) με θέμα την ανασυγκρότηση της ελληνικής οικονομίας, του αντιπροέδρου της γνωστής πατρινής εταιρίας αναψυκτικών “Λουξ” Πλάτωνος Μαρλαφέκα, ότι δηλαδή “το πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας δεν είναι το χρέος αλλά η χαμηλή προστιθέμενη αξία…”. Και αξία δεν προστίθεται με την “εκτύπωση” του εθνικού συμβόλου ως σήματος στις συσκευασίες διάφορων προϊόντων: η επωνυμία των ελληνικών προϊόντων είναι μια πολύ σύνθετη και δύσκολη υπόθεση και συνδέεται με τους τρόπους και τις δυνατότητες πρόσδεσης μιας χώρας της περιφέρειας στην γενικότερη κίνηση του σύγχρονου κόσμου. Εδώ ο ρόλος του κράτους είναι καταλυτικός. Είτε μας αρέσει, είτε όχι.
Αυτά για να έχουμε και ένα μέτρο, το οποίο θα ανταποκρίνεται στις πραγματικές συνθήκες του κόσμου στον οποίο ζούμε. Αλλιώς θα είμαστε υποχρεωμένοι να υποστούμε την ανάπτυξη που επιβάλλει η Coca Cola και τις συνέπειές της…
Υ.Γ.: Δεν λησμονούμε: “Ο Αύγουστος είναι ο κατ΄ εξοχήν μήνας των διακοπών. Είναι ο μήνας της μεγάλης κατανάλωσης. Μπορούμε από φέτος να τον καθιερώσουμε ως μήνα των ελληνικών αναψυκτικών και των ελληνικών χυμών. Ο ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΑΝΑΨΥΚΤΙΚΩΝ. Για να δώσουμε περαιτέρω ώθηση στο ελληνικό επιχειρείν και να δημιουργήσουμε με την καταναλωτική συμπεριφορά μας χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας”. [Από το άρθρο στο Διαδίκτυο, Όμηρος Ταχμαζίδης, Ο Αύγουστος των ελληνικών αναψυκτικών]
Συνεχίζουμε: “Ούτε γουλιά Coca Cola, Fanta, Sprite, Amita, Frulite, Schweppes, νερό ΑΥΡΑ”
Και κάτι τελευταίο: Δοκίμασα σε κατάστημα στο κέντρο της Θεσσαλονίκης την άγνωστη σε εμένα “κανελάδα” (cinnamon) της εταιρείας “Ψηλορείτης” από την ευρύτερη περιοχή του Ηρακλείου της Κρήτης: ιδιάζουσα και θετικώς “αιφνιδιαστική” γεύση.
Ο Όμηρος Ταχμαζίδης είναι μέλος του Ε.Γ. της Σοσιαλιστικής Προοπτικής
το διαβάσαμε στο: https://newreport.gr/
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου