Είθισται τέτοιες μέρες να κάνει κανείς έναν απολογισμό της χρονιάς που φεύγει αλλά και να παίρνει αποφάσεις για τη χρονιά που έρχεται. Μόνο που οι αποφάσεις αυτές συχνά δεν εφαρμόζονται.
Βρισκόμαστε στην εποχή του χρόνου όπου ο καθένας παίρνει αποφάσεις για την επόμενη χρονιά. Υποσχόμαστε στον εαυτό μας να κάνουμε δίαιτα, να υιοθετήσουμε ένα πιο υγιεινό τρόπο ζωής, να διαβάσουμε περισσότερα βιβλία, να σταματήσουμε το κάπνισμα, να γίνουμε χορτοφάγοι. Ωστόσο με την πάροδο των μηνών συνειδητοποιούμε ότι αυτές οι προσωπικές εξαγγελίες δύσκολα υλοποιούνται.
«Η ανακοίνωση των προσωπικών στόχων μοιάζει με έναν όρκο που δίνουμε στον εαυτό μας, έναν όρκο που μπορεί να αλλάξει τη ζωή μας», αναφέρει ο κλινικός ψυχολόγος Γιακί Σαγκί.
Χρειάζεται όμως πράγματι αυτός ο δημόσιος διακηρυκτικός χαρακτήρας προκειμένου οι όποιες αποφάσεις να υλοποιηθούν; Οι ειδικοί λένε μάλλον «ναι». Μάλιστα οι πιθανότητες αυξάνονται όταν κάποιος ανακοινώσει τις πράξεις ή τις σκέψεις του δημοσίως.
Ο κλινικός ψυχολόγος συγκρίνει την τήρηση των δεσμεύσεων που αναλαμβάνουμε αυτοβούλως την Πρωτοχρονιά με την τήρηση του νόμου. Στην περίπτωση του νόμου η τήρησή του έρχεται εξαιτίας του φόβου των κυρώσεων. Στην περίπτωση των στόχων της Πρωτοχρονιάς πρόκειται για αποφάσεις που παίρνει το άτομο οικειοθελώς. Κι ενώ οι νόμοι επιβάλλονται εξωγενώς, οι στόχοι της Πρωτοχρονιάς ξεκινούν από μια προσωπική ανάγκη για αποφυγή ή επιδίωξη μιας συμπεριφοράς, σταθμίζοντας ελεύθερα τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα.
Στο σημείο αυτό εντοπίζεται και η δυσκολία της υλοποίησής τους. Η μη τήρηση των αυτοδεσμεύσεων μπορεί να μην επιφέρει καμία απτή συνέπεια στην καθημερινή μας ζωή, ωστόσο η μη υλοποίησή τους συνεπάγεται ηθικού τύπου αμφιταλαντεύσεις, ντροπή, ενοχές, απογοήτευση. Αντίστροφα, για τον ίδιο λόγο η επιτυχία στην τήρησή τους προσφέρει ικανοποίηση, μεγαλύτερη ακόμη και από την ικανοποίηση που δίνει η τήρηση των νόμων.
Σε τελική ανάλυση, εκτιμά ο Γιακί Σαγκί, όλα έχουν να κάνουν με το πόσο πολύ θέλουμε κάτι αλλά και πόσο έτοιμοι είμαστε να πληρώσουμε το τίμημα των επιλογών μας π.χ. κόβοντας το κάπνισμα ή ξεκινώντας δίαιτα.
«Το σημαντικότερο απ' όλα είναι η εσωτερική κατάσταση του ατόμου που παίρνει μια τέτοια απόφαση. Πόσο μεγάλη είναι η επιθυμία μας να σταματήσουμε κάποιες απολαύσεις; Κάποιος που δεν είναι πρόθυμος να πληρώσει κανένα τίμημα είναι πολύ πιθανό να παραβεί τις προσωπικές του δεσμεύσεις», είπε.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου