Ένα αφιέρωμα της Telegraph σε δεκαπέντε μυθικά ζευγάρια, των οποίων το έργο ζωής επηρεάστηκε σε μεγάλο βαθμό από τον έρωτα. Τα καθημερινά βιώματα και οι ερωτικές εντάσεις έγιναν τροφή για τέχνη...
Σόνια και Ρόμπερτ Ντελονέ
Η Σόνια Ντελονέ, η πρωτοποριακή καλλιτέχνης της αφηρημένης τέχνης, συνάντησε για πρώτη φορά τον σύζυγό της Ρόμπερτ, μέσω του πρώτου της συζύγου, Γερμανού συλλέκτη Βίλχεμ Ούντε, το 1908. Σφυρηλάτησαν μαζί το ύφος που σήμερα αποκαλείται «simultaneity» (= ταυτοχρονισμός). Στα έργα τους, τα χρώματα και η κίνηση ενυπάρχουν αρμονικά.
Φρίντα Κάλο και Ντιέγκο Ριβέρα
Η Κάλο υπήρξε αρχικά μαθήτρια του Ριβέρα. Κατά τη διάρκεια της ζωής της η Φρίντα Κάλο ήταν κυρίως γνωστή ως γυναίκα του Ριβέρα και όχι ως ξεχωριστή καλλιτέχνης. Ωστόσο, στη συνέχεια το έργο της αναγνωρίστηκε και αποτελεί μια από τις πιο διάσημες γυναίκες ζωγράφους του κόσμου. Οι δύο καλλιτέχνες είχαν το ίδιο έντονο, πολύχρωμο και ζωντανό στυλ.
Ρεμ Κούλχας και Μαντελόν Βρίζεντορπ
Tο ζευγάρι των Ολλανδών Ρεμ Κούλχας και Μαντελόν Βρίζεντορπ ίδρυσαν το 1975 στο Λονδίνο το περίφημο αρχιτεκτονικό γραφείο ΟΜΑ (Office of Metropolitan Architecture). Το ίδιο γραφείο δηλαδή με το οποίο ο ζωντανός θρύλος της αρχιτεκτονικής Κούλχας συνεχίζει και σήμερα τις πυρετώδεις εργασίες του σε όλον τον κόσμο.
Άντονι Γκόρμλεϊ και Βίκεν Πάρσονς
H Πάρσονς, ζωγράφος τοπίων και ο Γκόρμλεϊ, γλύπτης, συναντήθηκαν στο Slade School of Fine Art του Λονδίνου το 1979. Έκαναν μια κοινή έκθεση το 2012 και η Parsons ορκίστηκε ότι «ποτέ δεν θα το κάνω ξανά».
Ουλάι και Μαρίνα Αμπράμοβιτς
Ο έρωτας της Μαρίνα Αμπράμοβιτς και του Ουλάϊ είναι από αυτούς που μένουν στην ιστορία. Το ειδύλλιο τους διήρκεσε δέκα χρόνια, από το 1970 έως το 1980. Ενωμένοι, έκαναν μερικές από τις πιο ανατρεπτικές performances που έχετε δει, προσπαθώντας όπως έλεγαν να χαρτογραφήσουν τα όρια της αγάπης και της συμβίωσης μέσω της ζωντανής αναπαράστασης. Γεννημένοι και οι δυο την ίδια μέρα, έβλεπαν την ένωση τους ως κάτι συμβολικό, σχηματίζοντας ένα καλλιτεχνικό δίδυμο, όπου, άνδρας και γυναίκα είναι δύο κοσμικά όντα τα οποία ενωμένα δημιουργούν ένα «ερμαφρόδιτο εγώ», συμπεριφερόμενοι ως «ένα σώμα με δύο κεφάλια».
Μαξ Έρνστ και Δωροθέα Τάνινγκ
Ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά για τους Έρνστ και Τάνινγκ. Πρωτοπόροι και οι δυο του κινήματος του σουρεαλισμού συναντήθηκαν για πρώτη φορά σε μια γκαλερί της Νέας Υόρκης το 1942. Ερωτεύτηκαν λίγη ώρα αργότερα παίζοντας μια παρατεταμένη παρτίδα σκακιού. Παντρεύτηκαν στο Χόλιγουντ το 1946 και τελικά μετακόμισαν στη Γαλλία, τρία χρόνια αργότερα.
Γκίλμπερτ και Τζορτζ
Το 1969 οι εκεντρικοί Γκίλμπερτ και Τζορτζ έκαναν τη δική τους επανάσταση, όταν εμφανίστηκαν ακούνητοι κι αμίλητοι σαν «ζωντανά γλυπτά». Zευγάρι στην τέχνη και τη ζωή συναντήθηκαν στο St Martins School of Art το 1967, και μέχρι σήμερα ως δημιουργοί σχολιάζουν τα κοινωνικά ταμπού της τέχνης.
Τζάκσον Πόλοκ και Λι Κράσνερ
Εξπρεσιονιστές και οι δύο. Ο Πόλοκ ήταν ο «εμπνευστής» του «drip color» της αφηρημένης τέχνης που όπως έλεγε και ο ίδιος δε ζωγραφίζεις αλλά γίνεσαι μέρος του πίνακα. Θεωρούνταν μοναχικός, με άστατη προσωπικότητα και κακή φήμη. Τον Οκτώβριο του 1945, παντρεύτηκε την επίσης καλλιτέχνη Λι Κράσνερ, που επηρέασε βαθιά την καριέρα του.
Βασίλι Καντίνσκι και Γκαμπριέλ Μούντερ
Η Γκάμπριελ Μούντερ, μαζί με τον Βασίλι Καντίνσκι και άλλους ζωγράφους ιδρύσαν την ομάδα Blue Riders.
Μαν Ρέι και Λι Μίλερ
Η Λι Μίλερ, Αμερικανίδα φωτογράφος και μοντέλο και μούσα του Μαν Ρέι. Αρχικά, μετακόμισε στο Παρίσι για να μαθητεύσει δίπλα στο Μαν Ρέι. Έγινε ενεργό μέλος του σουρεαλιστικού κινήματος.
Τζάσπερ Τζονς και Ρόμπερτ Ράουσενμπεργκ
Εραστές και συνεργάτες ο Ράουσενμπεργκ και ο Τζονς συνέβαλαν ώστε να προσανατολιστεί η σκηνή της τέχνης της Νέας Υόρκης στην δεκαετία του ‘50 μακριά από τον αφηρημένο εξπρεσιονισμό και να οδηγηθεί προς την Pop Art.
Πάμπλο Πικάσο και Φρανσουάζ Ζιλό
Ο Πικάσο στην ηλικία των 60 ετών συνάντησε την κατά σαράντα χρόνια νεότερή του, φοιτήτρια τέχνης, Φρανσουάζ Ζιλό. «Είμαι η μοναδική γυναίκα που σώθηκα από τον Πικάσο και δεν έχω μετανιώσει ούτε μια στιγμή γι' αυτό» λέει η Φρανσουάζ Ζιλό σύζυγος του Πικάσο και μητέρα των παιδιών του. «Πώς; Παρατώντας τον». H μόνη που μίλησε και τον αποκάλεσε σαδιστή. Η ιστορία επιβεβαιώνει τα λεγόμενά της. Όλες οι άλλες γυναίκες του καταστράφηκαν.
Ρέι και Τσαρλς Ίμς
Ο Τσαρλς Ιμς ήταν αμερικανός βιομηχανικός σχεδιαστής, αρχιτέκτονας και παραγωγός ταινιών που σχεδίασε πολλά σημαντικά προϊόντα του 20ού αιώνα, ειδικά στον τομέα της επίπλωσης. Το 1941 παντρεύεται τη δεύτερη σύζυγο του Ray και εγκαθίστανται στην Καλιφόρνια. Στις αρχές της δεκαετίας του 50 το ζευγάρι επέκτεινε το ενδιαφέρον του στη φωτογραφία δημιουργώντας πάνω από 85 ταινίες μικρού μήκους. Η κατοικία των Charles και Ray Eames, στη Σάντα Μόνικα της Καλιφόρνια (1949), είναι ένα πειραματικό και αντισυμβατικό σπίτι που σχεδίασαν οι Ιμς για τον εαυτό τους και είναι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα παραδείγματα κατοικίας της μοντέρνας αρχιτεκτονικής.
Βίλεμ ντε Κούνινγκ και Ιλέιν Φράιντ
Ο Βίλεμ ντε Κούνινγκ υπήρξε ένας από τους κυριότερους εκπροσώπους του αφηρημένου εξπρεσιονισμού. Το 1943 παντρεύεται με μια νεαρή ζωγράφο, την Ιλέιν Φράιντ, η οποία ωστόσο δεν άντεξε για πολύ τα θρυλικά μεθύσια του συζύγου της. Ωστόσο, απέκτησε μία κόρη, την Λίζα, με την ερωμένη του Τζόαν Γουόρντ όταν πια είχε φτάσει στα 52. Αλλά από την Ιλέιν, δεν πήρε ποτέ διαζύγιο.
Κρίστο και Ζαν Κλοντ
Το ζευγάρι συναντήθηκε το 1958 όταν ο βουλγαρικής καταγωγής Κρίστο ζωγράφισε την μητέρα της Ζαν-Κλοντ. Τέσσερα χρονιά αργότερα παντρεύτηκαν. Ήταν ένα ζευγάρι καλλιτεχνών που δημιούργησε έργα κυρίως σε δημόσιους χώρους.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου