Είναι εύκολο να σκεπάσεις τις βρομιές κάποιων κάτω από το χαλί που λέγεται οικονομική κρίση. Και το ακόμα πιο δύσκολο είναι να ξεσηκώσεις τον κόσμο λόγω αυτής.
Βόλος – Μια όμορφη πόλη με ολοένα και πιο άρρωστους ανθρώπους. Εκτός από τον καρκίνο που θερίζει τα τελευταία χρόνια, με τα ποσοστά να μεγαλώνουν και τις ηλικίες να μικραίνουν, τα αναπνευστικά, τις αλλεργίες μέσα στο καταχείμωνο, κάθε λογιώ -‘ίτιδες’, και τα ψυχικά νοσήματα καλά κρατούν.Το πρωτοσέλιδο του Ταχυδρόμου: «Τσακίζει νεύρα η κρίση στο Βόλο» και μέσα το άρθρο τιτλοφορεί «1.600 Βολιώτες στο Κέντρο Ψυχικής Υγείας». Αλλά αν το διαβάσει κανείς προσεκτικά, θα δει ότι το άρθρο αυτοαναιρείται εν μέρει, αφού ούτε όλες οι περιπτώσεις σχετίζονται με την κρίση, ούτε και οι ηλικίες.
«Διπλασιάζεται ο αριθμός των κατοίκων της περιοχής μας, οι οποίοι βιώνουν το σκοτεινό πρόσωπο της κρίσης και τις αθέατες πτυχές της καθημερινότητας που αποτυπώνονται στα στατιστικά δεδομένα, τα οποία έχουν καταγραφεί από το Κέντρο Ψυχικής Υγείας Βόλου και κάνουν λόγο για 1.600 επισκέψεις σε μηνιαία βάση. Ο διπλασιασμός των περιστατικών που καταγράφονται στο Κέντρο Ψυχικής Υγείας, ειδικά στη διάρκεια της κρίσης, αναδεικνύει το μέγεθος του προβλήματος που έχει δημιουργηθεί».
Ναι, αλλά διπλασιάστηκαν και οι καρκινοπαθείς. Λόγω κρίσης;
Να πούμε τα πράγματα με το όνομα τους;Στο Βόλο ζω από το 1992. Η πόλη ήταν εκεί που βρίσκεται και τώρα, δεν άλλαξε καθόλου: Γύρω βουνά, μπροστά η θάλασσα κι από δω κι από κει εργοστάσια που στέλνουν την μόλυνση τους στην πόλη η οποία την εγκλωβίζει. Έτσι τον βρήκα τον Βόλο και μ’ αυτά τα προβλήματα εξακολουθεί να υπάρχει.
Τι άλλαξε όμως;Από το 1992 μέχρι σήμερα, με σιγουριά μπορώ να σας πω ότι υπερδιπλασιάστηκαν τα αυτοκίνητα. Και πάλι όμως, αυτό που βιώνουμε σήμερα, δεν ξεκίνησε παρά μονάχα με το μνημόνιο. Ξεκίνησε ένα κακό, ακολούθησαν κι άλλα, και όλα μαζί κρεσεντάρουν και ειλικρινά δεν ξέρω που και πότε θα κορυφωθούν. Όταν πεθάνει και ο τελευταίος Βολιώτης;
Belfast Liverpool via Volos
Από το 2009 και μετά, κάθε χρόνο, ολοένα και περισσότεροι χημικοί αεροψεκασμοί με το αεροδρόμιο της Ν. Αγχιάλου να κάνει πάρτι ή να βλέπεις το Βόλο να είναι περατζάδα για πτήσεις ακόμα και… Βρετανικές εσωτερικές!
Γέμισε ο τόπος φανερές και κρυφές αντένες κινητής τηλεφωνίας + το τέρας στην ταράτσα του ΟΤΕ στην καρδιά της πόλης, που εξακολουθεί να παραμένει παράνομα από το Φεβρουάριο του 2013 μέχρι και σήμερα.
Το ελεύθερο wifi που γέμισε τις πυκνοκατοικημένες κατοικίες και πολυκατοικίες + εκείνο που μας κότσαρε ο δήμος παίρνοντας το θανατηφόρο δώρο του Σαμαρά.
-Το HAARP που δουλεύει ασταμάτητα εδώ στην περιοχή (μπορεί και σε άλλες περιοχές το ίδιο έντονα, δεν έχω μέτρο σύγκρισης, αλλά εδώ δίνει ιδιαίτερα έντονη δραστηριότητα. Παίζει ρόλο το ραντάρ στα Χάνια ή η βάση στην Αγχίαλο; ποιος ξέρει…;)
Μεγάλη διαφορά -προς το χειρότερο- νιώθουμε κι από τότε που άρχισε να λειτουργεί στην περιοχή μας και η ψηφιακή τηλεόραση.Κι επειδή όπως είπα ζω από το ’92, ούτε την Αφρική θυμάμαι να με πνίγει κάθε δεύτερη μέρα, ούτε την ατμόσφαιρα να είναι τόσο αποπνικτική, ούτε τις δονήσεις ΤΌΣΟ χάλια, ούτε έβλεπα τα παιδιά και τους έφηβους, στα οποία διδάσκω από τότε, να σέρνονται, να είναι μονίμως κουρασμένα ή άρρωστα, να είναι ή σε εκνευρισμό και με κακή προσοχή ή σε λήθαργο.
Ζω στο Βόλο από το 1992 και στη φύση του από το 1996. Χώμα καρπερό και καθαρό νερό -έφτυνες και κάτι φύτρωνε. Και τώρα με κόπο μπορώ να στήσω ένα μπαξέ, λες και το χώμα έχασε τη μαγεία του ή κάποιο “ακραίο φαινόμενο” θα ρίξει τους καρπούς πριν δέσουν ή θα κάψει τις ντοματιές ή θα ξεριζώσει τα πάντα στο πέρασμα του.
Σε ένα τόσο άρρωστο περιβάλλον τι προκοπή περιμένετε; Η πάσης φύσεως μόλυνση του περιβάλλοντος προκαλεί αρρώστιες, σωματικές αλλά και ψυχικές – ΕΙΔΙΚΆ ΕΚΕΊΝΗ ΤΗΣ ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΊΑΣ!
Κατηγορούν τους Βολιώτες ότι είναι λίγο μονόχνοτοι ως κοινωνία και ίσως όχι και τόσο ανοιχτοί σε… “λεπτά” αισθήματα. Αλλά πιστεύω ότι με τον ίδιο τρόπο μεταχειρίζονται τον ίδιο τους τον εαυτό. Αδιαφορούν οι αρχές, αλλά αδιαφορούν και οι ίδιοι. Κι εδώ σίγουρα παίζει ρόλο η κρίση, ίσως και να μην είναι μόνο τοπικό φαινόμενο – πρώτα η “επιβίωση” κι ύστερα όλα τ’ άλλα.
Να όμως που δεν υπάρχει φως στο τούνελ της κρίσης, θα πηγαίνει όλο και χειρότερα, ας μην κρυβόμαστε. Και… “επιβίωση” με καρκίνο ή κατάθλιψη… πολύ δύσκολα την λες έτσι.
Τελικά, φταίει η κρίση; Ή φταίνε όλα τα άλλα που ήρθαν ‘πακέτο’ με την κρίση; Καλό το καμουφλάζ, αλλά δεν θα πάρω…
Είμαστε 5 μήνες με ελάχιστη ηλιοφάνεια, με χιόνια ή σκόνη από την Αφρική εναλλάξ. Βολιώτη, μην παίρνεις χάπια, πάρε το δίκιο στα χέρια σου!
Το διαβάσαμε από το: http://thesecretrealtruth.blogspot.com
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου