Ο ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ ΑΤΛΑΝΤΙΔΟΣ

Πολλoι έχουν αναρωτηθεί για τον πολιτισμό που έχουμε, και που το θεωρούν ως αποκορύφωμα στη εξελικτική πορεία του ανθρώπου. Ορισμένοι πάλι θεωρούν ότι στο παρελθόν υπήρχε ένα σημαντικότερο μοντέλο ,που το χαρακτήριζε η απλότητα και η αρμονία στον τρόπο ζωής .Μια κοινωνία που να είχε την τεχνολογία να την υπηρετεί και όχι το αντίστροφο ,που να δίνει χρόνο στον άνθρωπο να σκεφτεί και να εκφραστεί δημιουργικά. Να φιλοσοφήσει και να ασχοληθεί με τις τέχνες να έχει τρόπο ζωής την αγάπη του για τα ζώα και το περιβάλλον . Η πρώτη γνωστή αναφορά για την Ατλαντίδα και τον πολιτισμό της μας δίνεται από τον Πλάτωνα, ο οποίος έζησε από το 428 έως το 348 π.Χ. Οι διάλογοι στους οποίους κάνει αναφορές για την Ατλαντίδα είναι ο Τίμαιος και κυρίως ο Κριτίας. Η ιστορία της χαμένης ηπείρου εξιστορείται από τον Κριτία, όπως την είχε ακούσει από συγγενείς του μεγάλου πολιτικού και νομοθέτη Σόλωνα, όταν ο τελευταίος είχε επισκεφτεί την Αίγυπτο. Σύμφωνα, λοιπόν, με τους Αιγυπτίους ιερείς της Σαίδας που φύλαγαν ζωγραφισμένα ιστορικά αρχεία αφηγήθηκαν την ιστορία στον Σόλωνα.Κάποτε οι προγονοί των Αθηναίων είχαν νικήσει ένα έθνος άγριο και δυνατό. που ερχόταν πέρα από τις Στήλες του Ηρακλή, από μια νήσο μεγαλύτερη από τη Βόρεια Αφρική και τη Μικρά Ασία μαζί, δηλαδή από μια ήπειρο που περιλάμβανε τα μεγαλύτερα μέρας του γνωστού τότε κόσμου. Στην ήπειρο αυτή είχε εμφανιστεί μια μεγάλη και εκπληκτική δύναμη, η Ατλαντίδα. οι βασιλείς της οποίας άπλωσαν την επιρροή τους στη Μεσόγεια μέχρι την κεντρική Ιταλία και την Αίγυπτο. 

Πλάτων Πάσα η νήσος τότε πέλαγος εσχεν Ατλαντικον λεχθέν ότι τ όνομα ην του πρώτου βασιλευσαντα ,Άτλας . Εν δε τη Ατλαντιδι νήσω ταύτη μεγάλη και σύνεση και θαυμαστή δύναμις βασιλέων κρατούσα μεν απάσης της νήσου πολλών δε άλλων νήσων και μερών της Ηπείρου << 

Οι Ατλάντειοι ήταν φιλόδοξοι και επεδίωκαν την κυριαρχία του κόσμου. Αλλά οι γενναίοι προπάτορες των Αθηναίων κατάφεραν να νικήσουν το στρατό των Ατλάντειων στη διάρκεια μιας μεγάλης μάχης και να αναχαιτίσουν την ορμή τους, ελευθερώνοντας όσους βρίσκονταν ανατολικά των Στηλών του Ηρακλέους. Λίγο καιρό αργότερα συνέβησαν βίαιοι σεισμοί και κατακλυσμοί που κατέστρεψαν τους πρώτους Αθηναίους και βύθισαν ολόκληρη την ήπειρο της Ατλαντίδος Κάτω από τα νερά της θάλασσας εξαφανίζοντας την ολοκληρωτικά μέσα σε μια μέρα και μια νύχτα. 

Σύμφωνα με τη διήγηση του Σόλωνα η καταγωγή της Ατλαντίδος ήταν πολύ αρχαία. και αναγόταν στην εποχή που oι θεοί μοίρασαν τη γη μεταξύ τους. Ο θεός Ποσειδώνας διάλεξε μια όμορφη και πλούσια ήπειρο με πολλά νησιά. Εκεί, με τη σύζυγό του Κλειτώ. γέννησε πέντε ζευγάρια διδύμων. Τα πρώτο παιδί ήταν ο Άτλας από τον οποία πήραν το όνομά τους η ήπειρος και ο ωκεανός που την περιέβαλλε. Ο Ποσειδώνας χώρισε την Ατλαντίδα σε δέκα τμήματα. Στον ·Ατλάντα έδωσε τα μεγαλύτερα και καλύτερο μέρος. ορίζοντας τον κυβερνήτη των αδελφών του, οι οποίοι εξουσίαζαν τα υπόλοιπα τμήματα.. Η Ατλαντίδα ήταν μια χώρα με μεγάλες και πλούσιες πεδιάδες και με άφθονη χλωρίδα και πανίδα. Το υπέδαφος ήταν γεμάτο με χρυσάφι. ασήμι και άλλα μέταλλα, μεταξύ των οποίων και ένας μυστηριώδης ορείχαλκος, για τον οποίο ο Πλάτωνας γράφει ότι άστραφτε σαν φλόγα. Στο νότιο άκρα της ηπείρου οι βασιλείς έκτισαν μια μεγαλόπρεπη πόλη αντάξιο της δύναμης και του πλούτου της χώρας, την οποίο και καλλώπιζαν συνεχώς, προσπαθώντας ο καθένας να ξεπεράσει τον προηγούμενο. Η πόλη ονομάστηκε επίσης Ατλαντίδα και περιβαλλόταν από ομόκεντρους δακτυλίους ξηράς και νερού. Στο κέντρο, πάνω στον ψηλό λόφο όπου ο Ποσειδώνας με την Κλειτώ είχαν γεννήσει τον ·Άτλαντα και τους δίδυμους αδελφούς του. οι Ατλάντειοι ανέγειραν έναν τεράστιο ναό προς τιμήν του θεού. 

Μέσα στα ναό υπήρχε το άγαλμα του θεού Ποσειδώνα που τον παρίστανε να οδηγεί ένα χρυσό άρμα μέσα στη Θάλασσα με συντροφιά τα δελφίνια. Στην πόλη υπήρχαν πηγές με ζεστό και κρύο νερό, μερικές για τη χρήση του βασιλιά και άλλες για τους πολίτες, καθώς και για τα μεταφορικά ζώα. Οι εξωτερικοί δακτύλιοι της πόλης περιλάμβαναν ιπποδρόμια και κατοικίες πολιτών. Τα εσωτερικά λιμάνια ήταν γεμάτα πολεμικά σκάφη. Υπήρχε μία γόνιμη πεδιάδα στο Κέντρο της Άτλαντίδας και ψηλά βουνά πού τήν προστάτευαν άπ' τούς ορεινούς ανέμους . Τό κλίμα ήταν υποτροπικό . Ατλαντες μάζευαν δυό σοδειές τό χρόνο. Ή χώρα ήταν πλούσια σέ ορυκτά, μέταλλα καί άγροτικά προϊόντα. Ή βιομηχανία, οί τέχνες καί οι. επιστήμες ανθούσαν στήν Ατλαντίδα. Ήταν Περήφανη γιά τά πολλά θαυμάσια λιμάνια, τίς αποβάθρες καί τά κανάλια. .Η πρωτεύουσα της ήταν δακτυλιοειδής απλωνόταν πάνω σε ένα λόφο και περιλάμβανε τρεις ζώνες νερού και δυο ζώνες ξηράς .Πάνω από τα κανάλια περνούσε μια λεωφόρος η οποία οδηγούσε στο ιερό του Ποσειδώνα .Είτε εκ φύσεως είτε κατόπιν εντολής διαφόρων βασιλιάδων αναφέρει ο Πλάτων μια τάφρος περικύκλωνε την πεδιάδα .Ως προς το πλάτος και την έκταση της τάφρου, είναι δύσκολο να πιστέψουμε πως χέρια ανθρώπων έφτιαξαν έργο τέτοιων διαστάσεων. Να αναφέρω της διαστάσεις της τάφρου με βάθος 30 μέτρα πλάτος 148 ,8 μέτρα και μήκος 1850 χιλιόμετρα ! Στην ευρύτερη πόλη υπήρχαν αναρίθμητα κτίρια απαράμιλλης ομορφιάς. Η χώρα ήταν πλούσια σε ορυκτά και μέταλλα η βιομηχανία και το εμπόριο και η επιστήμη ανθούσαν , με τα στοιχεία που έδωσε ο Πλάτωνας υπολογίζετε ότι ο Στράτος ήταν περίπου 1.210.000 άντρες που αυτός ο αριθμός προϋποθέτει πληθυσμό πολλών εκατομμυρίων. Για πολλές γενιές η καρδιά τους ήταν ειλικρινείς και ευγενική και εξέφραζαν καλοσύνη και σοφία .Σύμφωνα με τη διήγηση του Σόλωνα η καταγωγή της Ατλαντίδος ήταν πολύ αρχαία και αναγόταν στην εποχή που οι θεοί μοίρασαν τη γη μεταξύ τους . Η ανθρώπινη φύση» υπερίσχυσε, όπως αναφέρει ο Πλάτωνας, και οι Ατλάντειοι άρχισαν να εμφανίζουν κατώτερα χαρακτηριστικά: η φιλοδοξία. η απληστία και η κακία αυξήθηκαν τόσα μεταξύ των πολιτών άσο και μεταξύ των κυβερνητών τους. Βλέποντας ότι μια άξια φυλή είχε πια ξεπέσει, ο Δίας κάλεσε τους θεούς για να αποφασίσουν ποια τιμωρία θα επέβαλαν στους Ατλάντειους. Και στο σημεία αυτό σταματάει ξαφνικά η αφήγηση του Πλάτωνα. Για άγνωστους σε μας λόγους ο Έλληνας σοφός δεν θέλησε να δώσει λεπτομέρειες ούτε του πολέμου με τους Αθηναίους. ούτε και των σεισμών και καταποντισμών που βύθισαν την ευλογημένη χώρα στα βυθό του ωκεανού. Ωστόσο η αφήγηση του Πλάτωνα περιέχει τόσες πολλές λεπτομέρειες ως προς την αρχιτεκτονική. τις μηχανικές κατασκευές. τις τελετουργίες και τον πολιτισμό των Ατλάντειων. ώστε είναι δύσκολο να την θεωρήσει κανείς σαν δημιούργημα της φαντασίας του. Επιπρόσθετα. λαμβάνοντας υπόψη τα χαρακτήρα όλων των έργων του Πλάτωνα αντιλαμβάνεται κανείς ότι σκοπός του δεν ήταν να εμφανιστεί ακριβής σαν γεωγράφος. εθνολόγος ή ιστορικός, αλλά μάλλον να διδάξει κάποιες ηθικές αρχές με τη βοήθεια του παραδείγματος από τα παρελθόν. Προλαμβάνοντας τό σκεπτικισμό τών μελλοντικών άναγνωστών τον, ό Πλάτωνας λεη οτι ή Ιστορία του είναι παράξενη, όμως απόλυτα αληθινή.Οι Αιγύπτιοι ιερείς πληροφόρησαν επίσης τον Σόλωνα πως τέτοιες καταστροφές ήταν αρκετά συνηθισμένες και πως αντίθετα με τους Έλληνες. που είχαν χάσει τα αρχεία της προϊστορίας τους, η Αίγυπτος προστατεύθηκε από τέτοιες καταστροφές και έτσι μπόρεσε να διατηρήσει τα αρχεία και τη γνώση των αρχαίων πολιτισμών. Οι Ατλαντιοι που σώθηκαν διέφυγαν σε διάφορα μέρη του κόσμου .Οι φυλές των ατλάντων ήταν 7 υπόφυλές, η έβδομη φυλή κατέφυγε στην Ασία και από εκεί στην ήπειρο και τα νησιά της Ευρώπης . Ο Πλάτωνας διηγείται τήν ηθική πτώση τής Άτλαντίδας όταν επικράτησε ή φιλαργυρία καί ο εγωισμός. Τότε ό Δίας διαπιστώνοντας οτι μιά τιμημένη φυλή βρισκόταν σέ άθλια κατάσταση καί οτι ρίχτηκαν αχαλίνωτα εναντίον όλης τής Εύρώπης καί τής Ασίας, τούς επέβαλε μιά σφοδρή τιμωρία. Οπως λέει ό Ελληνας φιλόσοφος, «οί φιλοπόλεμοι άνθρωποι σαν ενα σώμα βυθίστηκαν μέσα στή γη καί τό νησί τής Άτλαντίδας εξαφανίστηκε κάτω απο τή Θάλασσα». 

Πλάτων εξιστορεί τον καταποντισμό της Ατλαντίδος << Υστερω δε χρόνων σεισμών αξαισιων και κατακλυσμών μιας ημέρας και νυχτος χαλεπης επελθούσης τότε μάχιμον παρ υμιν εδε κατα γης , Ατλαντίς νήσος ωσαύτως κατά της θαλαττης δυσα ηφανισθη >> 

Ησίοδος. Για αρκετές γενιές οι δέκα βασιλείς κυβέρνησαν τις χώρες τους υπακούοντας πάντα στους απαράβατους νόμους που είχαν τεθεί από τον Ποσειδώνα. αιώνες πριν. Κατά διαστήματα πέντε και έξι ετών οι μονάρχες συναντιόνταν και εκτελούσαν μια μεγαλόπρεπη και περίπλοκη τελετουργία στη διάρκεια της οποίας θυσιαζόταν ένας άγριας ταύρος με τα αίμα του οποίου βάφονταν οι ιερές μπρούτζινες στήλες του ναού. Έπειτα οι βασιλείς ντυμένοι με επίσημα ενδύματα συζητούσαν για τα διάφορα προβλήματα που είχαν τυχόν παρουσιαστεί και κατέγραφαν τα συμπεράσματά τους σε χρυσούς πίνακες. Ατλαντίδα προικισμένη με πλούτο, δύναμη και εσωτερική αρμονία δεν άργησε να απλώσει την επιρροή της προς τα έξω. Ταυτόχρονα όμως. ο θείας και ενάρετος χαρακτήρας των κατοίκων της άρχισε να χάνεται με το πέρασμα των αιώνων. 

Ο Πλατων εξηστορη << Το δε δη Ακροπόλεων εντος Βασιλεία κατασκευασμένα ωδ, ην .Εν μεσώ μεν Ιερό άγιον άβατον αυτόθι της Κλειτούς και του Ποσειδώνος .. του δε αυτού νεως ην σταδίου μεν μήκος εύρος δε τρισι πεθροις ύψος δ, επί τούτας σύμμετρον ιδειν ..Πάντα δε έξωθεν περιηλειψαν τον νεον αργύρω πλην των ακρωτηριών ταύτα δε χρυσώ τα δε εντός την μεν οροφήν ελεφάντινης ιδειν πάσα των τοίχων τε και κιόνων και εδάφους ορειχάλκω περιέλαβον .Χρύσα δε αγάλματα ενεστησαν , τον μεν θεο εφ άρματος εστωτα εξ υποπτερων ίππων ηνίοχον .αυτόν υπό μεγέθους την κορυφή της οροφής εφαπτόμενον νηρηίδας δε επί δελφίνω εκατό κύκλω .>>