Μύθοι και παραδόσεις τα τριαντάφυλλα

   Δεν υπάρχει πιο χαριτωμένο σύμβολο, από το τριαντάφυλλο. Δεν υπάρχει ποιητής που να μην έχει εμπνευστεί από αυτό. Επίσης δεν υπάρχει λαός που να μην έχει εμπνευστεί από αυτό. Επίσης δεν υπάρχει λαός που να μην έχει δημιουργήσει όμορφες παραδόσεις για αυτό το λουλούδι. Το τριαντάφυλλο είναι το πρώτο άνθος, στο οποίο αναφέρονται οι ιστορικοί και ψάλουν οι ποιητές. Τις καλύτερες παραδόσεις για το τριαντάφυλλο τις έχουν οι Ανατολίτες. Οι καλύτεροι μύθοι που δημιουργήθηκαν για αυτό είναι οι Περσικοί και οι Ινδικοί. Το ρόδο αρχικά φύτρωσε, λένε οι λαϊκές παραδόσεις, στον Καύκασο, και στο Κουρδιστάν. Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι το τριαντάφυλλο φύτρωσε από σταγόνες αίματος που έσταξαν από το πληγωμένο πόδι της θεάς Αφροδίτης. Μία Γερμανική παράδοση λέει, ότι όταν ο Εωσφόρος κρεμάστηκε από τον ουρανό, φύτεψε μία αγριοτριανταφυλλιά, που έφτανε ως τα ουράνια, για να χρησιμοποιήσει τα αγκάθια της για σκαλοπάτια και να ανέβει και πάλι στον παράδεισο. Ο Θεός όμως τον πρόλαβε και λύγισε τα αγκάθια της τριανταφυλλιάς προς τα κάτω, ώστε ο Εωσφόρος να μην μπορέσει να ανέβει στον ουρανό. 
   Οι μυστικοπαθείς του Μεσαίωνα πίστευαν ότι μέσα στα τριαντάφυλλα ζούσαν διάφορες ψυχές αθώων, που ανέβαιναν μετά στον παράδεισο. Επίσης οι άγγελοι του παραδείσου κατέβαιναν και κατοικούσαν μέσα στα τριαντάφυλλα.
   Μια μεσαιωνική παράδοση αναφέρει: Υπήρχε κάποτε στο μοναστήρι του Ντεόλ, ένας καλόγερος τόσο αμόρφωτος κι φτωχός πνευματικά, ώστε δεν ήξερε τίποτα άλλο για να υμνεί το Θεό παρά μόνο το <<Χαίρε Μαρία>>. Αυτό το έλεγε όλη την μέρα από το πρωί μέχρι το βράδυ, γιατί ήταν πολύ ευλαβής. Τη μέρα του Αγίου Ανδρέα, το 1156, τον βρήκαν στο κελί του νεκρό, με ρόδα στο στόμα του, στα μάτια και στα αυτιά του. Κάθε ρόδο είχε πάνω του, ένα από τα πέντε γράμματα του ονόματός <<Μαρία>>.
   Τα τριαντάφυλλα χρησιμοποιεί ο Θεός όταν θέλει να προστατέψει κάποιο πιστό, όπως μας δείχνει και η ακόλουθη ιστορία. Η Ελισάβετ της Ουγγαρίας, έκανε διάφορες ελεημοσύνες στους φτωχούς, κρυφά από τον σκληρό σύζυγό της. Μια μέρα που έβγαινε από τα ανάκτορα, συνοδευόμενη από μία ακόλουθό της, κρατούσε κρυμμένα στην αγκαλιά της ψωμί, κρέας, και αυγά, για να τα δώσει στους φτωχούς, έφτασε ξαφνικά πάνω στον άντρα της που γυρνούσε από κυνήγι. 
   Μόλις την είδε φορτωμένη ο σύζυγός της, τη ρώτησε τι κρατούσε κρυμμένο και συγχρόνως άνοιξε απότομα τη ζακέτα της. Μέσα από αυτή όμως πετάχτηκαν ρόδα λευκά και κόκκινα κι έτσι η καλόψυχη βασίλισσα μπόρεσε να κρύψει το μυστικό της εύσπλαχνης καρδιάς της. 
   Ο ήρωας της μυθολογίας των Γερμανών Ταγχώυτζερ, κινούμενος από περιέργεια, κατέβηκε κάποτε στην κόλαση και κατοίκησε μαζί με τη θεά Αφροδίτη ένα χρόνο. Μετά  όμως μετάνοιωσε και έπειτα από πολλές περιπέτειες, κατόρθωσε να φύγει από τον Άδη. Τράβηξε λοιπόν αμέσως για την Ρώμη, να βρει τον Πάπα και να του ζητήσει να τον λύσει από τον αφορισμό που του είχε επιβάλει. 
- Ομολογώ την αμαρτία μου στην οποία έπεσα, αλλά τώρα μετανόησα και θέλω να με συγχωρέσεις, είπε στον Πάπα. 
   Ο Πάπας κρατούσε ένα ραβδί στο χέρι του τη στιγμή εκείνη. Το χτύπησε κάτω και του φώναξε οργισμένος: 
- Όσο μπορεί στο ραβδί αυτό να φυτρώσουν τριαντάφυλλα, άλλο τόσο μπορείς και εσύ να αξιωθείς της Θεϊκής συγνώμης. 
   Ο Ταγχώυτζερ έφυγε τόσο απελπισμένος και αφού ο Θεός τον έδιωχνε ξαναγύρισε στην Αφροδίτη. Την τρίτη μέρα όμως, πάνω στο ραβδί του Πάπα φύτρωσαν τριαντάφυλλα!
   Έκπληκτος ο Πάπας χάλασε τον κόσμο να μάθει τι έγινε ο Ταγχώυτζερ, όταν έμαθε ότι ξαναγύρισε στον Άδη, έσκασε από την λύπη του!..
   Τον παλιό καιρό οι ετοιμοθάνατοι για να είναι βέβαιοι ότι και νεκροί δεν θα στερηθούν τα τριαντάφυλλα, άφηναν παραγγελία στη διαθήκη τους, να φυτευτεί ολόκληρος κήπος μέσα στον οποίο θα καλλιεργούνταν ρόδα προορισμένα αποκλειστικά, για το στολισμό των τάφων. 

ΠΗΓΗ: εγκυκλοπαιδικός καζαμίας